ขอเชิญร่วมทำบุญสงเคราะห์พระภิกษุสงฆ์อาพาธ

ขอประชาสัมพันธ์การทำบุญที่โรงพยาบาลสงฆ์รอบเดือนสิงหาคม 2551

1. เริ่มต้นด้วยการจัดอาหารในตอนเช้าครับ








2 ก็ตามมาด้วยพี่ประธานและกรรมการทุน ฯ

ไปบริจาค ค่าเลือด และค่าทั่วไป








3 ยอดทำบุญในเดือนนี้



4 เริ้มเคลื่อนย้ายไปตึก ฯ



5 ถ่ายรูปพร้อมกันหน้าตึก



สาธุครับ

 

6 มาต่อกันครับ ด้วยอธิฐานจิตร่วมกัน



7 ต่อด้วยการขอพระสงฆ์รับสังฆทานฉันเช้า ถวายอาหาร รับศีล รับพร













9 ความเจ็บไข้ด้วยของพระท่านทั้งหลายครับ







สาธุครับ

 

และอีกเดี๋ยวพี่ท่านคงมาบอกยอดบุญกันครับ

เพราะมีที่ จ. ขอนแก่น และที่อื่นๆ ครับ

สาธุครับ

 

ไม่แน่ใจว่ารูปลงหมดไปหรือยังครับ เพราะรูปในห้องกิจกรรมและรูปตอนมอบเงินให้ร้านค้ายังไม่มี ถ้ามีเดี๋ยวคงได้ดูต่ออีกหน่อย ก็ผ่านพ้นไปอีกวันสำหรับกิจกรรมประจำเดือนสิงหาคม ซึ่งเป็นครั้งที่ 9 แล้ว ตอนเช้าข้บรถออกจากบ้านด้วยสายฝนพรำๆ ตลอดทางจนเกือบถึง รพ.สงฆ์เป็นนิมิตรหมายที่ดีจริงๆ มิน่าเมื่อวานตอนบอกพี่ใหญ่ที่ขอให้ท่านข้างบนรับรู้ว่าจะมีงานบุญขออย่าให้มีฝนตกเลย พี่ใหญ่บอกถึงแม้ฝนจะตกคนที่เขาอยากมาเขาก็มาเองนั่นแหละ นึกแล้วว่ายังไงวันนี้ฝนตกแน่ ตอนตื่นมาตีห้า ยังเสียงฟ้าร้องมาก่อนเลย ทีนี้มาต่อด้วยยอดเงินอย่างที่น้อง chaipat บอก โดยยอดเงินบริจาคเข้า รพ.สงฆ์ก็เป็นไปตามใบเสร็จตามที่ถ่ายรูปมาข้างต้น ส่วนอาหารกล่องที่ถวายเป็นสังฆทานอาหารสำหรับพระ 170 รูปนั้น มีเงินคงเหลือจากที่เบิกไปอีก 750.- บาท (เบิกไป 5,000.-บาท ใช้ไป 4,250.- บาท) จึงผลักเข้าไปในบัญชีทุนนิธิเช่นเดิม และในวันนี้เช่นกัน ผมได้บอกบุญเพิ่มเติมจากที่ได้รับทราบเพิ่มเติมจากคุณวรารัตน์ หัวหน้าหอสงฆ์ รพ.ศรีนครินทร์ฯ (หมายเลขโทรศัพท์ของคุณวรารัตน์ 081-661-6383) ว่า อยากให้ช่วย เรื่องผ้าสบงที่จะทำเป็นผ้านุ่งของพระที่รักษาตัวในหอสงฆ์ ซึ่งทำด้วยผ้าซันฟอไรท์ (ขออภัยถ้าพิมพ์ผิด) ซึ่งเป็นผ้าเนื้อหนากว่าผ้ามัสลินอีกพับหนึ่ง ผมจึงได้โทร.ไปเช็คราคาที่ร้านตั้งย่งหลี ที่สำเพ็ง (02-622-4530) จึงทราบว่าราคา หลาละ 48.- บาท พับนึงมี 120 หลา โดยคิดราคาค่าส่งไว้แล้ว ประมาณ 5,760.-บาท ซึ่งอาจมีการบวกลบได้ราว 2 หลา จึงบอกบุญเพิ่มเติมในห้องกิจกรรม ปรากฏว่าได้เงินมาทั้งสิ้น 6,120.-บาท พอที่จะซื้อผ้าได้ 1 พับ และเหลือเงินที่จะโอนเข้าทุนนิธิฯ ได้บางส่วนราว 360 บาท (ต้องรอราคาที่แน่นอนก่อน) ครับ โดยมีรายชื่อผู้บริจาคซื้อผ้าซันฟอไรท์ สำหรับทำสบงดังนี้ครับ (พิมพ์ผิดต้องขออภัยด้วยเพราะบางท่านเขียนหวัด)

1.คุณสงวนชัย อัครวิทยาภูมิ และภรรยา 4,820.- บาท
2.คุณติวากร สายสวาท 100.- บาท
3.คุณณรงค์เวทย์-รำไพ ชัยช่วย 100.- บาท
4.คุณสุชิต-สุนัน ชัยช่วย 100.- บาท
5.คุณเกียรติชัย ชัยวิรัตน์ 200.- บาท
6.คุณภิญโญ ยิ่งเจริญผล - สิรสา วงษ์เสริมศรี 100.- บาท
7.คุณไพบูลย์ วงศ์ภูมี 500.- บาท
8.คุณแจ้ แซ่โค้ว 200.- บาท

โดยวันพรุ่งนี้ผมจะโทร.สั่งผ้าที่ร้านให้เลย คาดว่าก่อนสิ้นเดือนผ้าน่าจะถึงที่ รพ.ศรีนครินทร์ครับ

ส่วนเงินที่มีผู้บริจาคเข้าทำบุญกับทุนนิธิฯ ในวันนี้ ต้องรอนายสติ มาแจ้งให้ทราบอีกทีหนึ่งครับ เพราะทราบว่ามีเงินโอนเข้ามาย่อยๆ หลายครั้ง การฝากเข้าบัญชีต้องเขียนฝากทีละใบ มึนเหมือนกันครับ แล้ววันนี้นายสติเพิ่งนำไปฝาก เลยได้ความมึนไปเต็มๆ

จากงานวันนี้เท่าที่สังเกตุดูจากพระที่อาพาธที่หอสงฆ์นั้น ส่วนใหญ่เป็นพระใหม่ๆ แต่มีอาการค่อนข้างไม่ค่อยดีหลายรูป รวมถึงมีสามเณรหลายรูปเช่นกัน จึงได้สะกิดให้น้อง chaipat ถ่ายรูปไว้ เพราะกำลังมองว่า สาเหตุการเจ็บป่วยน่าจะมีแนวโน้มที่สูงขึ้นสำหรับพระสงฆ์อย่าน่าใจหายเช่นกัน หรืออาจจะเกิดจากระบบส่งต่อของบัตรทองจาก รพ.ต้นสังกัดบัตรทองที่เป็น รพ.เอกชน พยายามผลักผู้ป่วยออกมาก็ไม่ทราบได้ จึงทำให้ผู้ป่วยที่เป็นพระสงฆ์และมีโรคที่ต้องใช้ระยะเวลารักษานาน หรือโรคเรื้อรัง เข้ามาสู่บริการของ รพ.รัฐ เช่น รพ.สงฆ์ หรือ รพ.ที่มีที่เฉพาะสำหรับการรักษาสงฆ์อาพาธ ตามที่ได้รับทราบจาก พยาบาล ใน รพ.ต่างๆ ที่เราบริจาค มากขึ้นอย่างมีนัยยะสำคัญครับ

วันนี้ขอจบเรื่องและภาพกิจกรรมไว้แค่นี้ก่อน หากมีอะไรเพิ่มเติม จะได้นำมาลงให้ทราบอีกครั้งหนึ่งครับ ขออนุโมทนาบุญ กับทุกท่านที่เข้ามาดูในกระทู้นี้ มีอะไรก็ pm. มาได้ครับ ท่านที่อยู่ไกล ท่านที่นานๆ เข้ามาครั้งหนึ่งอย่างคุณพรรณศิริ คุณ teerin คุณเทพารักษ์ น้อง jirayutes คุณ active คุณ tanyaka ลุงจิ๋ว คุณต้นแก้ว และอีกหลายท่าน ผมยังคิดถึงอยู่ครับ ยังไงหากเข้ามาก็ทักทายกันด้วยครับ

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกท่านที่ไปร่วมงานในวันนี้ และขอบคุณมากเป็นพิเศษที่มีทั้งโรตีสายไหมจากอยุธยา ขนมปัง น้อยหน่าจากปากช่อง และเงินบริจาคซื้อผ้าของยอดสามี-ภรรยาที่ทำบุญโดยไม่รีรอโดยมีสีหน้าที่ชื่นบานตลอดสมกับเป็นผู้ที่ใฝ่บุญครับ

พันวฤทธิ์
24/8/51

 

สาธุครับ

 

ลืมบอกไป คาถาเปิดจิต และสถานที่เรียนปฐวีกสิณ ของน้องตาดีได้มาแล้ว pm. มาถามก็แล้วกัน ไม่ตอบแบบสาธารณะ สถานที่เรียนอยู่ใน กรุงเทพฯ ครับ

 

<TABLE cellSpacing=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top><!--Last Update : 14 เมษายน 2551 1:47:36 น.-->พระพุทธประวัติ ตอนที่ ๔๐ : มารผจญ
<!-- Main -->[SIZE=-1]พระพุทธประวัติ ตอนที่ ๔๐ : มารผจญ

พระยามารกรีฑาพลมาขับไล่

เหตุการณ์ที่เกิดกับพระมหาบุรุษตอนนี้เรียกว่า "มารผจญ" ซึ่งเกิดขึ้นในวันเพ็ญเดือนหกก่อนตรัสรู้ไม่กี่ชั่วโมง พระอาทิตย์กำลังอัสดงลงลับทิว พระยามารตนนี้เคยผจญพระมหาบุรุษมาครั้งหนึ่งแล้ว เมื่อคราวเสด็จออกจากเมือง แต่คราวนี้เป็นการชิงชัยกับพระมหาบุรุษที่ยิ่งใหญ่กว่าทุกคราว กำลังพลที่พระยามารยกมาครั้งนี้มืดฟ้ามัวดิน มาทั้งบนเวหา บนดิน และใต้บาดาล ขนาดเทพเจ้าที่มาเฝ้ารักษาพระมหาบุรุษต่างเผ่นหนีกลับวิมานกันหมดเพราะเกรงกลัวมาร


พระยามาร มากล่าวตู่ว่า พระมหาบุรุษมายึดเอาโพธิบัลลังก์ ตรงที่พระมหาบุรุษประทับนั่งนั้นเป็นที่ของตน


ปฐมสมโพธิพรรณนาภาพพลมารตอนนี้ไว้ว่า

 

<!--WapAllow0=Yes--><!--pda content="begin"--><BIG><BIG><!--Topic-->ชีวิตมนุษย์ แบ่งออกเป็น 10 ช่วง คุณกำลังตกอยู่ในช่วงไหนหนอ ? </BIG></BIG>
<BIG><BIG></BIG></BIG>
<!--MsgIDBody=0-->อายุของมนุษย์ในสมัยพุทธกาล ตามปกติธรรมดาสามัญทั่ว ๆ ไป ก็ประมาณ ๑๐๐ ปี คือมีความชราอยู่ ๑๐๐ ปี
ใน ๑๐๐ ปีนี้จัดเป็น ๑๐ วัย หรือ ๑๐ ระยะ ระยะละ ๑๐ ปี ดังนี้


๑. มันททสกะ วัยอ่อน นับแต่แรกเกิดถึง ๑๐ ขวบ ยังเป็นทารกอยู่ เพิ่ง สอนนั่ง สอนยืน สอนเดิน สอนพูดเล่นดิน กินฝุ่นไปตามประสาทารก

๒. ขิฑฑาทสกะ วัยสนุก นับแต่อายุ ๑๐ ปี ถึง ๒๐ ปี ชอบสนุกเฮฮา ร่าเริง สนุกที่ไหนไปที่นั่น กำลังกินกำลังนอน กินมาก นอนมาก เล่นมาก

๓. วัณณทสกะ วัยงาม นับแต่อายุ ๒๐ ปี ถึง ๓๐ ปี กำลังหนุ่ม กำลังสาว รักสวยรักงาม ยินดีอยู่กับอารมณ์อันเป็นที่ตั้งแห่งความยินดี เพลิดเพลินอยู่กับ อารมณ์อันเป็นที่ตั้งแห่งความเพลิดเพลิน ไม่นึกถึงความทุกข์ยากลำบากทั้งปวง

๔. พลทสกะ วัยมีกำลัง นับแต่อายุ ๓๐ ปี ถึง ๔๐ ปี กำลังเข้มแข็งและ ขันแข็งในการงานที่จะตั้งเนื้อตั้งตัวให้เป็นหลักฐาน คิดถึงการงานมากกว่าความ สนุกสนานเพลิดเพลิน

๕. ปัญญาทสกะ วัยมีปัญญา นับแต่อายุ ๔๐ ปี ถึง ๕๐ ปี มีสติรอบคอบ กำลังมีปัญญาเฉียบแหลม รู้จักเหตุ รู้จักผล รู้จักคุณ รู้จักโทษ

๖. หานิทสกะ วัยเสื่อม นับแต่อายุ ๕๐ ปีถึง ๖๐ ปี ทั้งกำลังกายและกำลัง ปัญญาความคิด เริ่มลดน้อยถอยลง เสื่อมลง อ่อนทั้งแรง อ่อนทั้งใจ

๗. ปัพภารมสกะ วัยชรา นับแต่อายุ ๖๐ ปี ถึง ๗๐ ปี ร่วงโรยมากเข้า ตาก็มักจะฝ้าฟางไม่ใคร่เห็น หูก็ชักจะตึงจะหนวกไม่ใคร่ได้ยิน ความจำก็เริ่มจะผิด ๆ พลาด ๆ ไปบ้างแล้ว

๘. วังกทสกะ วัยหลังโก่ง นับแต่อายุ ๗๐ ปีถึง ๘๐ ปี มีหลังอันค่อมลงมา ไปไหนมาไหนก็ต้องใช้ไม้เท้าช่วยค้ำช่วยจุนไป อย่างที่เรียกว่า "เท้า ๓ ขา ตา ๒ ชั้น ฟันนอกปาก" ทนทรมานแบกสังขารร่างกายด้วยความยากลำบาก

๙. โมมูหทสกะ วัยหลง นับแต่อายุ ๘๐ ปีถึง ๙๐ ปี ความทรงจำเลอะเลือน หลง ๆ ลืม ๆ พูดผิด ๆ พลาด ๆ ลืมหน้าลืมหลัง กินแล้วว่ายังไม่ได้กิน


๑๐. สยนทสกะ วัยนอน นับแต่อายุ ๙๐ ปีถึง ๑๐๐ ปี ถึงกับลุกไม่ไหวแล้ว รับแขกในที่นอน นอนกินนอนถ่าย นอนรอความตายเท่านั้นเอง


อีกนัยหนึ่ง เปรียบเทียบมนุษย์ว่าเหมือนกับสัตว์ดิรัจฉาน ๔ จำพวก ซึ่งเป็น คติที่น่าคิดอยู่ เปรียบไว้ว่า
ตอนเด็ก อุปมาเหมือน หมู มีแต่กินกับนอน กินมาก นอนมาก
ตอนกลาง อุปมาเหมือน โค ต้องทำงานวันยังค่ำ คร่ำเคร่งในการยังชีพ
ตอนแก่ อุปมาเหมือน สุนัข ต้องเฝ้าบ้าน เลี้ยงลูก เลี้ยงหลาน
ตอนหง่อม อุปมาเหมือน ลิง อันเป็นที่ชวนหัว และยั่วเย้าของลูกหลาน

 

โอ้...อนิจจา พุทธศาสนา

ศรัทธาจากขยะ​

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=500 align=center bgColor=#ffffff border=0><TBODY><TR><TD style="BACKGROUND-POSITION: right bottom; BACKGROUND-IMAGE: url(../bg/pagebg0.jpg); BACKGROUND-REPEAT: no-repeat"><TABLE align=center border=0><TBODY><TR><TD>









ผ่านมุมเดิมมุมเก่าอยากเล่าเขียน

เศษซากเทียนธูปเก่าเล่าสมัย

เศษศรัทธาสาธุชนสับสนใจ

วางทิ้งไปราดเรี่ยมิเสียดาย



แสงตะวันระยับประดับห้วง

อุบะพวงแขวนห้อยเป็นสร้อยสาย

กลิ่นน้ำอบตรึงอยู่มิรู้คลาย

ผ้าแพรสีเรียงรายผูกซ้อนทับ



นี่หลวงปู่แหวนหลวงพ่อคูณ

นั่นนางกวักโศกอาดูรในมุมอับ

โน่นกุมารทองสาริกามาเรียกทรัพย์

นั่นพระพุทธคอพับอยู่โคนไทร



จตุคามอีกกระสอบ

เททิ้งไว้รอบรอบโคนไม้ใหญ่

ศาลปู่ตาศาลอากงก๋งจีนไทย

เอามาตั้งกองไว้เกะกะตา



หอมเอย หอมจรุง

หอมธูปเทียนคละคลุ้งช่วงพรรษา

หอมมาลัยสดชื่นรื่นลมมา

หอมหวนในศรัทธาปุถุชน



ใหม่ใหม่มาก็กำซาบเฝ้ากราบไหว้

พอบิ่นหักเก่าไปไยสับสน

แลศรัทธาหวั่นไหวเหลือใจทน

กลับนิมนต์ท่านไปทิ้งพิงโคนไทร


..............................

โดยคำ ลานเทวา

ภาพจากโคนต้นไทร ข้างวัด















</TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD vAlign=top align=right width=9 background=pic/b_line_right.gif></TD></TR><TR><TD vAlign=top width=9 background=pic/b_line_ver1.gif></TD><TD background=pic/b_line_ver2.gif></TD><TD vAlign=top align=right width=9 background=pic/b_line_ver2.gif></TD></TR><TR><TD vAlign=top width=9 background=pic/b_line_left.gif></TD><TD align=right>


</TD></TR></TBODY></TABLE>
นำมาจาก

http://www.dhammathai.org/kaveedhamma/view.php?No=2102

 

หลังจากร่วมทำบุญแล้วทางคณะบางส่วนได้ไปร่วมสนทนาพูดคุยกันต่อที่บ้านของ"พี่ใหญ่"
พี่ใหญ่ก็เล่าประสบการณ์ให้ฟังหลายเรื่องแล้วจะทยอยนำมาเล่าให้ฟังนะครับ
บางเรื่องคงไม่นำออกอากาศเพราะเกรงว่าจะอจินไตยมากไปแล้วเดี๋ยวจะหาว่าโม้เหลือเกิน..

ขอเริ่มด้วยเรื่องการแผ่ส่วนกุศล หรือว่าแผ่บุญก่อนนะครับ
ผมก็ได้ถามว่าวันนี้ท่านข้างบนมากันเยอะหรือเปล่าครับ
พี่ใหญ่ก็ได้ตอบว่าอ้าว..ไม่ได้ดูทีสมุดเยี่ยมเหรอ? ยาวเป็นหางว่าวเลยนะ..
แล้วพี่ใหญ่ก็ได้เสริมเกี่ยวกับการแผ่บุญให้กับเทวดาที่มาร่วมโมทนาบุญกับเรา
บอกว่าถ้าหากเราเชิญท่านมาท่านก็จะได้เต็มเม็ดเต็มหน่วยหากไม่ได้เชิญท่านก็จะได้น้อยลง
หากว่ายิ่งอยู่ในสายเดียวกันก็จะได้เต็มมากที่สุดเหมือนกับให้กับพ่อกับแม่ที่มีสายเลือดเดียวกัน

และคุณโสระก็ได้ซักถามเกี่ยวกับเชื้อโรคที่อยู่ในร่างกายของเราที่ทำให้เราเจ็บปวดหรือพวกมะเร็งว่าเราแผ่ส่วนบุญไปให้ได้ไหม
พี่ใหญ่ได้ให้คำตอบว่าอย่างสุนัขนี่ห่างจากเรา 6 ชั้น(ชี้ไปที่สุนัขสองสามตัวที่นั่งมองอยู่แถวนั้น)
ส่วนเชื้อโรคเค้าอยู่ห่างชั้นกับเรามากเกินไปไม่สามารถแผ่กุศลไปถึงเขาได้แต่ว่าพระพุทธเจ้าสามารถแผ่ไปถึงได้นะส่วนเรานั้นยังไม่ถึงขั้น
และคุณโสระได้ถามต่อไปว่าแล้วทำไมเวลาเราแผ่ให้ความเจ็บปวดนั้นได้บรรเทาลงไป
พี่ใหญ่ก็ได้บอกว่าส่วนนั้นมันอยู่ที่จิต..
และก็ได้ถามต่อไปอีกว่าถ้าเขามาทำให้เราเจ็บปวดอย่างนี้ก็เป็นบาปกรรมเพิ่มไปอีกสิ
และได้ตอบว่าอันนี้เป็นกรรมของเราที่ อาจเกี่ยวกับที่เคยได้ไปสาปแช่งอะไรเขาเอาไว้

ขอจบการสนทนาในเรื่องแรกก่อนนะครับ (เล่าเท่าที่จับใจความได้อาจผิดเพี้ยนไปตัดทอนออกบ้าง พี่ท่านได้จักแนะนำให้แก้ไขบอกได้นะครับ)

โมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านครับ
สาธุ สาธุ สาธุ

 

ได้ธรรมะจากการเก็บตกที่ได้จากการทำบุญแล้ว มาต่อด้วยบทกวีที่เสริมธรรมะ ซึ่งเป็นวิธีการรจนาที่ไม่ค่อยได้เห็นกัน ผู้แต่งนับว่า "แน่มาก" ขอคารวะจริงๆ ครับ

​

<TABLE align=center border=0><TBODY><TR><TD>อินทรวิเชียร๑๑


กราบกรายพระรัตน์ไตร..........อุระไซร้มโนตาม

ควรแห่งสติงาม.........................สิริสามกุศลพา

ธูปหอมระรวยกลิ่น..................คุณะสินอรียา

อันคือพระปัญญา..........................กรุณาวิสุทธิ์คุณ

เทียนชัยอร่างแสง...............สุระแผลงพระธรรมหนุน

เป็นปริยัติบุญ...........................สะมะดุลฏิบัติคง

ดอกไม้พระสงฆ์กราน..............ดุจะพานสิจัดลง

เหมือนแบบระเบียบสงฆ์................ผจงเลิศวินัยธรรม

ไตรรัตนาครอง..................บ่มิหมองผดุงสัม

แต่เพียงวจีนำ..........................มะนะตามจึ่งลุนอน

ไม่ใช่กมลคิด......................สิมิจิตจะตามสอน

น้อมธรรมมะสังวรณ์.....................มิบ่วอนปากพร่ำไป

เหมือนชมอร่ามแล้ว............ตะละแล้วบ่ใช้ใด

ไม้งามก็กลับไกล.....................มะลุตาบ่เข้าจินต์

แม้นธรรมบ่ควรครบ................มละนบมิใช่สิน

นอกธรรมบ่เป็นภินท์.....................จระสิ้นลิเจือปน</TD></TR></TBODY></TABLE>


กับอีกบทหนึ่ง


<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=500 align=center bgColor=#dddddd border=0><TBODY><TR><TD><TABLE cellSpacing=1 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR bgColor=#ffffff><TD><TABLE height=30 cellSpacing=3 cellPadding=3 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD style="BACKGROUND-POSITION: right bottom; BACKGROUND-IMAGE: url(../bg/pagebg6.jpg); BACKGROUND-REPEAT: no-repeat"><TABLE align=center border=0><TBODY><TR><TD>ฉบัง ๑๖

ก้มกราบพระรัตนตรัย......................สามองค์ทรงชัย

หลักแห่งพระพุทธศาสนา

หนึ่งไหว้องค์พระพุทธา....................อรหังสัมมา

สัมพุทโธภควัน

ตรัสรู้อริยสัจอัน.............................ประเสริฐเฉิดฉัน

เพื่อสรรพสัตว์ทั้งหลาย

วิชชาจริยาเฉิดฉาย........................เปล่งแววประกาย

ช่วยเหลือสัตว์โลกทุกนาม

เสด็จทั่วแคว้นแดนคาม....................ดั่งพระคุณนาม

สุคโต ผู้เสด็จไปดี

ทรงเป็นยอดสารถี..........................ฝึกคนให้ดี

เลิศยิ่งดีกว่าใครใคร

สองข้าเคารพนบไหว้.......................พระธรรมวินัย

ที่พระสุคตตรัสไว้ดี

เป็นทางดำเนินชีวี..........................กาลเวลา บ่ มี

ปฏิบัติได้ทุกสมัย

สามารถพิสูจน์ลองได้.......................ทุกเพศทุกวัย

รู้ได้เฉพาะวิญญูชน

สามนบสาวกทศพล.........................พระคุณอนนต์

ที่ท่านปฏิบัติสืบมา

แล้วจึงสั่งสอนชาวประชา..................ทุกทั่วถ้วนหน้า

ดำรงวงศ์พระโพธิญาณ

เป็นเนื้อนาบุญไพศาล.......................ควรแก่เครื่องสักการ

ควรแก่การทำอัญชลี

ด้วยเดชแห่งสัจจะวจี........................ขอตัวข้านี้

จงปลอดโรคาภัยพาล

ให้ประชาไทยไพศาล........................มีความสมาน-

-นฉันท์ทุกทั่วตัวคน

ขอให้องค์พระภูมิพล..........................จำเริญพระชนม์

กว่าร้อยกว่าหมื่นวัสสา

ให้ประชาคมโลกา............................มีสุขหรรษา

มีเมตตาธรรมค้ำจุน

ขอสัจจะวจีนี้นำหนุน..........................นำส่งเป็นบุญ

เข้าสู่นิพพานทั่วเทอญ.</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>

คำรจนาทั้ง 2 บทนี้ นำมาจาก

http://www.dhammathai.org/kaveedhamma/view.php?No=1286

 

เรียน ท่านnarongwate
ผมเห็นว่า "การแผ่ส่วนกุศล หรือว่าแผ่บุญ" ยิ่งทำมาก ยิ่งได้ผลมากครับ
โมทนาบุญ ครับ

 

ไหนๆน้องโอ๊ตก็เล่ามาบางส่วนในการสนทนากับพี่ใหญ่ เมื่อวันอาทิตย์หลังทำบุญที่โรงพยาบาลสงฆ์ พี่ก็ขอเล่าต่ออีกเรื่อง

พี่ใหญ่บอกว่า พระเครื่องหรือฤทธิ์ เป็นเครื่องมือให้คนสนใจเข้ามาศึกษาเกี่ยวกับศาสนาได้ดี แต่เมื่อมีพระเครื่องแล้วอย่าลืมปฏิบัติธรรมกันด้วย ไม่งั้นเวลาตายอาจ หลงตาย ไม่ได้ไปผุดไปเกิดตกสำรวจอยู่นานแสนนาน พี่ใหญ่เล่ามาถึงตอนนี้จึงยกตัวอย่างว่า บางวันในตอนเช้ามืดระหว่างรอพระบิณฑบาตร นั่งอยู่หน้าบ้าน ปู่โต หรือ สมเด็จโต มาปรากฏในนิมิตรแล้วบอกกับพี่ใหญ่ว่า บริวาลเหล่านี้เป็นบริวาลท่านในอดีตที่ตายแล้วยังไม่ได้ไปผุดไปเกิด ช่วยเค้าได้ก็ช่วยเค้าด้วยนะ พี่ใหญ่ว่าเรามองเห็นคนเหล่านั้นยืนเรียงกันยาวจนสุดลูกหูลูกตา มากมายนับไม่ได้ เป็นพวกหลงตาย ทั้งนั้นน่ากลัวไหมครับ

ผมจึงคิดว่าถ้าขืนเอาแต่เก็บพระเครื่องไม่ปฏิบัติธรรม ไม่มีอะไรประกันความเสี่ยงในการหลงตาย

สิ่งที่เล่ามานี้ถ้าผิดพลาดคลาดเคลื่อนจากเนื้อหาที่คุยกับพี่ใหญ่ไปบ้างก็เป็นเพียงเล็กน้อยก็ขออภัยไว้ด้วยนะครับ

 

เรียน ท่านโสระ
เห็นด้วยอย่างยิ่ง ครับ "อย่าลืมปฏิบัติธรรม" ครับ
จาก 1ทาน 2 ศีล 3 ภาวนา โดยต้องมีศีล จึงจะปฏิบัติธรรมได้ผล ครับ
โมทนาบุญ ครับ

 

มาต่อกันอีกเรื่องสนทนากับพี่ใหญ่

หลังจากคุยเรื่องปฏิบัติธรรมกันได้ยกใหญ่ ก็วกเข้าเรื่องพระเครื่องของหลวงปู่หมุน วัดบ้านจาน อริยะสงฆ์ผู้ทรงฤทธิ์ท่านหนึ่ง

พี่ใหญ่บอกว่าเคยไปกราบที่วัด ขณะที่พี่ใหญ่นั่งอยู่นั้นมีคนพาพระจีนมาตรวจเช็คพลังพระเครื่องหลวงปู่หมุนที่กุฎิท่าน หลังจากจับพลังพระได้ไม่นานพระจีนท่านนั้นโดนแรงประหลาดที่มองไม่เห็นกระเด็นถอยกรูดไปเกือบห้าเมตร ตกกุฎิหลวงปู่อย่างน่าประหลาด พี่ใหญ่อดหัวเราะไม่ได้และบอกกับน้องๆวันนั้นว่าก็มาลองกันถึงกุฎิก็โดนอย่างนี้เอง

 

ต่ออีกหนึ่งบทสนทนานะหว่างเดินทางขณะที่อยู่บนรถครับ

กล่าวถึงบางคนพ่อเป็นเศรษฐีมีเงินหลายล้านบาทแต่พอถึงรุ่นลูกกลับไม่เหลืออะไรเลย
ได้บอกว่าบางครั้งเหตุเกิดจากเงินที่ได้มานั้นเป็นเงินที่ไม่บริสุทธิ์คือไปคดโกงเขามาหรือกระทำการทุจริต

 

เมื่อวานไม่ได้ไปด้วย แต่โทร.บอกน้องโอ๊ตให้จำหัวข้อธรรมทางจิตที่สนทนามาให้ได้มากที่สุด เพื่อนำมาเผยแพร่ในกระทู้เพราะสงสารคนไกล พวกอยู่ใกล้ต้องให้ได้ยินกับหูอย่างนี้ล่ะ ดีกว่าทำบุญแล้วกลับบ้านไปเปล่าๆ ปลี้ๆ ตั้งใจปฏบัติให้ได้ทุกคนอย่างที่พี่ใหญ่สอน จะต้องไม่ต้องไปยืนต่อแถว หรือยืนในแถวเช่นพวก "หลงตาย" เหมือน"เถรใบลานเปล่า" สอนแต่เขาไม่เฝ้าดูตนเองดังที่คุณโสระโพสทืไว้ข้างต้น ก็อย่างที่บอกพวกนี้ก็ลูกศิษย์ท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯ ทั้งนั้น อดีตชาติอาจจะรู้ทันเรื่องการสร้าง การเสก หรือตามเก็บพระท่านไว้มาก ไม่ยอมทำทาน ศีล ภาวนา และเมื่อถึงเวลาจะรู้ว่า "เปล่าประโยชน์ทั้งเพ" ยามเป็นไม่ยอมฝึกใจ ยามจิตออกจากร่าง ก็งงๆ ท่านเจ้าประคุณฯ ก็ไม่รู้จะทำยังไงก็เป็นแต่เพียงให้สิทธิมายืนต่อแถวไว้ก่อน ดีกว่าไปเร่ร่อนที่ไหน เอ้า...รีบทำกันไม่ต้องรีรอ

ขอแก้ไขอีกนิดนึง ลืมบอกไป วันนี้โทร.สั่งผ้าซันเฟอไรท์จากร้าน ตั้งย่งหลี สำเพ็ง สำหรับส่งไปที่ รพ.ศรีครินทร์เรียบร้อยแล้ว คาดว่าจะส่งผ้าได้พรุ่งนี้ อย่างเร็วสัปดาห์นี้ ทาง รพ.จะได้ผ้าสำหรับนำไปใช้ทำสบง โดยมีจำนวนทั้งสิ้น 120 หลา ราคาหลาละ 48.-บาท เท่าผ้ามัสลินรวมเป็นเงินทั้งสิ้น 5,760.-บาท รับจากการบริจาคมา 6,120.-บาท คงเหลือ 360.-บาท จะผลักเข้าบัญชีทุนนิธิฯ ตามที่แจ้งไว้เมื่อวานนี้แล้วครับ โดยผ้านี้จะนำไปตัดเป็นสบง (ผ้านุ่ง) สำหรับสงฆ์ ราวๆ 50 ผืน ส่วนผ้ามัสลินคราวที่แล้ว นอกจากจะไปทำปลอกหมอน ผ้าปูเตียง อังสะ และอื่นๆ แล้ว คุณวรารัตน์บอกว่าพอดีทางห้องผ่าตัดต้องการชุดกิมิโน สำหรับใช้ในห้องผ่าตัดของสงฆ์หลายชุด (ชุดที่เปลี่ยนเข้าห้องผ่าตัด เช่นชุดสีเขียว พร้อมหมวกในคนไข้ผ่าตัดตามโรงพยาบาลทั่วไป) จึงได้บริจาคเพิ่มเข้าไปจากจุดประสงค์เดิมด้วย ขอโมทนาบุญด้วยกันเน้อ...

 

วันนี้ตอน 11.52 โอนเงินร่วมทำบุญสงฆ์อาพาธ 200 บาทครับ อนุโมธนาบุญกับทุกๆท่านด้วยครับ

สาธุ

 

เมื่อวันอาทิตย์เจอกับ คุณกุ้งมังกร ที่บ้านพี่ใหญ่ ได้ดูพระที่คุณกุ้งมังกรได้มาจากตลาดพระแถวท่าพระจันทร์ โดยพระนั้นคือพระพิมพ์เจ้าสัวแต่เป็นเนื้อสมเด็จวัดระฆัง สวยงามทั้งดีนอกและดีใน เพราะทันสมเด็จโตเสกด้วย แต่ได้มาราคาหลักสิบพร้อมเลี่ยมสแตนเลสให้เสร็จ ฉนั้นท่านใดอย่าประมาทพระท่าพระจันทร์นะครับ ตาดีได้ของดีจริง ตาร้ายก็เสียเงินไม่แพงซื้อความชอบไม่ทุกข์อะไร แต่มีหลายท่านในเวบนี้และหลายๆเวบ นำพระท่าพระจันทร์นี้ทั้งที่แท้ ถูกๆ หรือ พระมือผีไปเสกใหม่ บางครั้งไม่เสกเลย ไป up ราคาจนเกินจริง แถมยังตั้งตนเป็นอาจารย์กันหลายรายเพื่อสร้างความศรัทธา

วันหลังมีเวลาว่างๆ จะนำพระท่าพระจันทร์ดีๆถูกๆ ทันสมเด็จเสกมาบอกกล่าว และ บอกสถานที่ๆจะหาได้โดยไม่แพง จะได้ไม่ต้องตกเป็นเหยื่อของอาจารย์กำมะลอบางคน แม้แต่พระบรมสารีริกธาตุ ที่ท่าพระจันทร์ยังมีขายกันเป็นขวดโหล ไม่แพงด้วยครับ มีทั้งมาจากพม่า พุกาม หรือ ของในไทยเองก็มี แต่ต้องดูเป็นนะครับ เพราะปลอมก็มาก หาไม่ยากมีหลายร้านที่ขาย ท่านใดมีจิตศรัทธาก็ลองไปเดินดูที่แถวท่าพระจันทร์ นำกลับมาบูชาหรือถวายวัดก็ดี พระองค์ท่านไม่ควรอยู่ตามแผงบนฟุตบาทอันเป็นที่ไม่สมควรอย่างยิ่ง

 

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับคุณโสระ อยากจะเช่าบูชาใจจะขาด ไม่อยากให้องค์ท่านต้องอยู่ในสถานที่ไม่บังควร หากแต่ดูไม่เป็นครับ ครั้นจะเช่าบูชาทั้งหมดท่าทางจะหมดตัวครับ...ขอเป็นผู้ร่วมคุยอีกคนนะครับ แอบอ่านมานานแล้ว ขออนุญาติเป็นน้องใหม่ร่วมสนทนาครับ