การสังเกต++สัญชาตญาณเตือนภัยของสัตว์++สิ่งบอกเหตุ

*** เต่ายักษ์ ****

ในทะเล
บางคนเกิดเป็นเต่า...กรรมมาก
อายุยาวนาน เป็นพันปี

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

<TABLE class=tborder id=post1287619 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt1 id=td_post_1287619 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid">ฮือฮาปาฏิหาริย์ เต่ายักษ์ช่วยชีวิต
<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->

ฮือฮาปาฏิหาริย์ เต่ายักษ์ช่วยชีวิต


​

เมื่อเวลา 15.30 น. วันที่ 17 มิ.ย. ผู้สื่อข่าวเดินทางไปที่บ้านเลขที่ 16/5 หมู่ 4 ต.บางจาก อ.เมืองนครศรีธรรมราช ซึ่งเป็นบ้านครึ่งปูนครึ่งไม้ ปลูกอยู่ริมคลองบางจาก เนื่องจากได้รับแจ้งว่า นายสมหวัง อาดัม อายุ 33 ปี ชาวประมงเจ้าของบ้าน พบเต่าตนุขนาด ใหญ่ยักษ์ ซึ่งนายสมหวังได้นำไปดูเต่าตนุที่นำไปไว้ในอ่างปลาข้างบ้าน เป็นเต่าตนุเพศเมียสีดำขนาดใหญ่ยักษ์ มีความยาวจากหัวถึงหาง 1.28 เมตร ความกว้างของกระดอง 1.12 เมตร นำหนัก 208 กิโลกรัม

นายสมหวังกล่าวถึงที่มาของเต่ายักษ์ว่า ตนมีอาชีพ ทำประมงพื้นบ้าน โดยวางอวนขนาดเล็กในย่านปากน้ำปากพนัง อ.ปากพนัง พื้นที่รอยต่อ ต.บางจาก อ.เมืองนครศรีธรรมราช เมื่อราว 3 ทุ่มเศษวันที่ 16 มิ.ย.ที่ผ่านมา ได้ขับเรือหางยาวไปวางอวนตามปกติ จนกระทั่งเวลา 00.30 น. วันที่ 17 มิ.ย. วางอวนเสร็จสิ้น จึงขับเรือกลับบ้าน ตั้งใจว่าจะไปเก็บอวนในช่วงสายวันนี้ ปรากฏว่าพอขับเรือมาถึงปากอ่าวบ้านบางปรง ซึ่งเป็นปากอ่าวเล็กด้านในถัดมาจากปากอ่าวปากพนัง อยู่ระหว่างหมู่ 12 ต.คลองน้อย อ.ปากพนัง กับหมู่ 7 ต.บางจาก อ.เมืองนครศรีธรรมราช จู่ๆเครื่องยนต์เรือเกิดดับไปดื้อๆ พยายามติดเครื่องอยู่นานนับชั่วโมงแต่ไม่เป็นผล แถมเรือยังถูกคลื่นลมแรงพัดออกทะเลเรื่อยๆ แม้จะใช้ไม้พายพายเรือกลับเข้าคลองบางจากอย่างสุดกำลัง แต่ไม่อาจต้านทานคลื่นลมได้ เรือก็ลอยห่างจากฝั่งไปอย่างต่อเนื่อง

หนุ่มชาวประมงกล่าวต่อว่า ช่วงนั้นตนรู้สึกอับจนไม่มีปัญญานำเรือกลับบ้านได้ จึงอธิษฐานในใจขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์บันดาลให้คลื่นลมสงบ และขอให้ช่วยให้กลับบ้านได้

หลังจากนั้นครู่เดียวคลื่นลมก็สงบลงอย่างปาฏิหาริย์ ทำให้ขนลุกซู่ไปทั้งตัว ยิ่งไปกว่านั้น จู่ๆเรือของตนก็เคลื่อนตัวทวนทิศทางคลื่นลมอย่างช้าๆ กลับเข้าคลองบางจากได้ทั้งที่ไม่ได้ใช้พายพายเรือแม้แต่น้อย ทำให้ตกใจจนขนหัวลุก คิดในใจว่าอาจมีวิญญาณ หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยพาเรือของตนกลับบ้านตามคำอธิษฐาน

นายสมหวังเจ้าของบ้านกล่าวต่อว่า กระทั่ง 6โมงเช้า เรือเคลื่อนตัวมาถึงริมตลิ่งหน้าบ้านแล้วหยุดลง จึงรีบกระโดดขึ้นตลิ่งทันที

จากนั้นได้มองไปที่เรือเห็นเต่าตัวใหญ่ว่ายน้ำออกมาจากใต้ท้องเรือ แล้วค่อยๆเดินต้วมเตี้ยมขึ้นมาบนตลิ่ง ทำให้แน่ใจว่าเต่าตัวนี้ดันเรือของตนจากปากน้ำปากพนังมาถึงบ้าน ระยะทางเกือบ 20 กม. แต่ยังรู้สึกแปลกใจว่าเต่ารู้ได้อย่างไรว่ามาถึงบ้าน ตนแล้ว ถึงได้หยุดดันเรือแล้วเดินขึ้นมาบนตลิ่ง
ตนและเพื่อนบ้านที่ทราบข่าวเชื่อว่าเต่าตัวนี้เป็นเต่าเจ้าที่ หรือเป็นพญาเต่า จึงนำเรื่องไปเล่าให้ผู้ใหญ่บ้านฟัง แจ้งนายไกรลาศ แก้วดี นายอำเภอเมืองนครศรีธรรมราช ประสานประมงอำเภอปากพนัง มาตรวจสอบ

ระหว่างนั้นนายไกรลาด แก้วดี นายอำเภอเมืองนครศรีธรรมราช นายอุทร สิทธิศักดิ์ ประมงอำเภอปากพนัง และนักวิชาการจากศูนย์พัฒนาประมงพื้นที่ โครงการพัฒนาลุ่มน้ำปากพนังอันเนื่องมาจากพระราชดำริ เดินทางเข้ามาที่บ้านของนายสมหวัง และเข้าตรวจเต่าดังกล่าวอย่างละเอียดถี่ถ้วน

จากนั้นนายอุทร สิทธิศักดิ์ ประมงอำเภอปากพนัง เปิดเผยว่า เต่าตนุตัวนี้ เป็นเพศเมีย อายุไม่ต่ำกว่า 100 ปี

​

ตามลำตัวไม่พบหลักฐานการทำเครื่องหมายหรือการฝังชิปใดๆ ยืนยันว่าเป็นเต่าตนุที่มีขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่ เคยพบมาในภูมิภาคนี้ และนายสมหวังยินยอมให้นำเต่าไปพักพื้นที่ศูนย์พัฒนาประมงพื้นที่ฯ เพื่อฟื้นฟูให้มีความสมบูรณ์แข็งแรง เนื่องจากเต่ามีอาการอ่อนเพลีย โดยจะนำไปพักฟื้นในบ่ออนุบาล ให้ออกซิเจน ให้อาหาร คาดว่า จะให้พักฟื้นราว 1 เดือน หลังจากแข็งแรงดีแล้วก็จะปล่อยคืนสู่ธรรมชาติในท้องทะเลลึกต่อไป ส่วนสาเหตุที่เต่าเข้ามาในพื้นที่ชายฝั่งทะเลนั้น คาดว่าเต่าอาจออกมาหาอาหารเพลินแล้วหลงทาง กระทั่งมาเจอกับเรือของนายสมหวังดังกล่าว



ข่าวจาก ไทยรัฐ http://www.thairath.co.th/offline.ph...&content=93891
<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET> <FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูป</LEGEND>
</FIELDSET>
<!-- / attachments --></TD></TR><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid"> <SCRIPT type=text/javascript> vbrep_register("1287619")</SCRIPT> </TD><TD class=alt1 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right><!-- controls --></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

เหมือนเป็นการเตือนให้คนเรายึดมั่นในความดี มีเมตากรุณาช่วยเหลือให้ผู้อื่นพ้นทุกข์รึเปล่าหนอ..แม้แต่เต่าก็ยังมีจิตใจดีงามกว่ามนุษย์บางคนซะอีก..

 

สรรพสัตว์ ยังมีจิตเมตตา เอื้ออารีต่อมนุษย์ มนุษย์มีสติปัญญามากกว่าสรรพสัตว์ทั้งหลาย ควรมีเมตตากรุณาต่อสรรพสัตว์และธรรมชาติ เพื่อเพื่อนร่วมโลกอย่างพวกเขาจะได้อยู่อย่างมีความสุขเช่นเรา

 

แมงกะพรุนเพิ่มบ่งโลกร้อน



<TABLE cellSpacing=5 cellPadding=1 width="20%" align=left border=0><TBODY><TR bgColor=#400040><TD>
</TD></TR></TBODY></TABLE>ระยะนี้แมงกะพรุนอาจปรากฏหนาตาขึ้น โดยเฉพาะที่ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน "พีลาเจียนอคติคูล่า" กะพรุนมีพิษที่ทำให้ผิว หนังมนุษย์ไหม้ มีจำนวนเพิ่มขึ้นตามชายฝั่งเมดิเตอร์เรเนียนในฤดูร้อนนี้ และอาจส่งผลกระทบต่อการท่องเที่ยวตามชายฝั่ง

นางแจ๊กเกอลีน กอย นักสมุทรศาสตร์จากสถาบันปารีส อธิบายว่า "การที่จำนวนแมงกะพรุนมากขึ้นเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงสภาพภูมิอากาศที่เปลี่ยนแปลงไป นอกจากอากาศที่ร้อนจัดขึ้นแล้ว การประมงที่มากเกินไปยังเป็นอีกสาเหตุหนึ่งด้วย ส่วนนายริคาร์โด อาร์กีล่า ผู้อำนวยการโอเชียน่า หนึ่งในองค์กรอนุรักษ์ กล่าวว่า "การกำจัดแมงกะพรุนไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เพราะมันเข้ามาแทนที่สัตว์น้ำหลากหลายพันธุ์แล้ว"

ตามธรรมชาติ เมื่อสัตว์ที่มีกระดูกสันหลังอย่างปลาทูน่า ปลาฉลาม เต่า หายไปจากทะเล สัตว์ที่มีกระดูกสันหลังอย่างแมงกะพรุนจะเข้ามาแทนที่ เนื่องจากขาดผู้ล่าและมีการแข่งขันแย่งหาอาหารน้อยลง นักวิทยาศาสตร์ยังไม่สามารถคำนวณได้ว่า แมงกะพรุนมีจำนวนเท่าใดกันแน่ เนื่องจากดาวเทียมไม่สามารถตรวจจับแมงกะพรุนได้ ไม่เหมือนกับการตรวจจับฝูงปลา ที่ดาวเทียมตรวจพบได้สบายๆ และจากการบันทึกยาวนาน 200 ปี พบว่า ทุกๆ 12 ปีจะมีแมงกะพรุนมาก อีก 4-6 ปีถัดมา จำนวนจึงคงที่และค่อยๆ ลดจำนวนลง แต่ปีนี้เป็นปีที่ 8 ติดต่อกันแล้วที่มีแมงกะพรุนมาก

http://www.matichon.co.th/khaosod/v...ionid=TURNeU5nPT0=&day=TWpBd09DMHdOaTB5TkE9PQ==

 

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=headline vAlign=baseline align=left>นักวิทย์สนใจ "เจ้าจ๋อ" จับปลาในถิ่นอิเหนา</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#cccccc height=1></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left>โดย ผู้จัดการออนไลน์</TD><TD class=date vAlign=baseline align=left>26 มิถุนายน 2551 13:28 น.</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=600 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=600> </TD></TR><TR><TD class=Image vAlign=baseline align=left>ลิงแสมกำลังมองหาปลาอยู่ริมแม่น้ำในจังหวัดกะลิมันตันตะวันออก ประเทศอินโดนีเซีย ซึ่งนักวิทยาศาสตร์บันทึกภาพไว้ได้เมื่อเดือน ก.ย. 2550 ทำเอาบรรดานักวิทย์ถึงกับฉงนว่าเหตุไฉนลิงแสมจึงได้หันมาจับปลากินเป็นอาหาร เพราะเมื่อก่อนทราบกันแต่เพียงว่าลิงแสมกินผลไม้ ปู และแมลงบางชนิดเท่านั้น (ภาพจาก AP Photo/Mel White)</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE>เราอาจเคยได้ยินกิตติศัพท์อันเก่งกาจของเจ้าจ๋อในเรื่องการหาอาหาร ไม่ว่าจะเป็นการปีนป่ายหาผลไม้ในป่า หรือแม้แต่ฉกฉวยขโมยกล้วยจากมือของนักท่องเที่ยวเอาดื้อๆ แต่ที่น่าแปลกเห็นจะเป็น "ลิงแสมจับปลา" ที่นักวิทยาศาสตร์พบเห็นในอินโดนีเซียถึง 4 ครั้งด้วยกัน

ทีมนักวิจัยจาก 2 องค์กรอนุรักษ์ธรรมชาติ เดอะเนเจอร์คอนเซอเวนซี (The Nature Conservancy) และเกรทเอพทรัสต์ (Great Ape Trust) ร่วมกันศึกษาพฤติกรรมของลิงแสมหรือลิงหางยาว (long-tailed macaque) ในประเทศอินโดนีเซีย ก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบว่าพวกลิงเหล่านั้นสามารถจับปลาเล็กๆ ในแม่น้ำกินเป็นอาหารได้ด้วย ซึ่งลิงชนิดนี้เป็นที่รู้จักกันดีว่าพวกมันกินผลไม้เป็นหลัก หรือสัตว์จำพวกปูและแมลงชนิดต่างๆ บ้าง แต่ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าจับปลากินด้วยเหมือนกัน

ตามรายงานจากสำนักข่าวเอพีระบุไว้ว่านักวิทยาศาสตร์พบเห็นลิงแสมในจังหวัดกะลิมันตันตะวันออก และสุมาตราเหนือ มีพฤติกรรมแปลกประหลาด นั่นคือจับปลาขนาดเล็กในแม่น้ำกินเป็นอาหารด้วยสองมือของมันเอง ซึ่งตลอด 8 ปีที่ผ่านมา นักวิทยาศาสตร์พบเห็นพฤติกรรมลักษณะนี้ถึง 4 ครั้งด้วยกัน โดยพบเห็นในปี 2541 และ 2550 อย่างละ 2 ครั้ง

"มันเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นมากที่เราได้พบเห็นพฤติกรรมแบบใหม่ของลิงแสมหลังจากเฝ้าติดตามมาหลายปี" คำบอกเล่าของเอริค เมจาร์ด (Erik Meijaard) หนึ่งในนักวิทยาศาสตร์จากเดอะเนเจอร์คอนเซอเวนซีที่ศึกษาเรื่องดังกล่าว ซึ่งสำนักข่าวเอพีรายงานว่าผลงานเรื่องนี้ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารอินเตอร์เนชันเนล เจอร์นัล ออฟ ไพรเมโทโลจี (International Journal of Primatology) ฉบับของเดือนที่ผ่านมา

เมจาร์ดกล่าวต่อไปว่านักวิจัยยังไม่รู้แน่ชัดว่าอะไรเป็นตัวกระตุ้นให้ฝูงลิงแสมเหล่านี้จับปลากินเป็นอาหาร แต่คาดว่าน่าจะเกี่ยวเนื่องกับการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมและแหล่งอาหาร พวกลิงจึงมีการปรับตัวเพื่อให้อยู่รอด

"ลิงแสมพวกนี้เป็นเผ่าพันธุ์ที่เหลือรอดอยู่ได้ด้วยการเรียนรู้ที่จะรับมือกับสภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวย ซึ่งพฤติกรรมดังกล่าวเป็นเครื่องหมายแสดงให้เห็นถึงความยืดหยุ่นได้ในระบบนิเวศน์" เมจาร์ดกล่าว

อย่างไรก็ดี นักวิจัยในทีมคนอื่นๆ ระบุว่าพฤติกรรมการจับปลาของลิงจัดเป็นพฤติกรรมที่พบไม่บ่อยนักและยังเป็นพฤติกรรมแปลกแยกด้วย ซึ่งก็ยังมีลิงบางชนิดที่มีพฤติกรรมคล้ายกันนี้ เช่น ลิงญี่ปุ่น (Japanese macaque), ลิงแชคมาบาบูน (chacma baboon), ลิงโอลีฟบาบูน (olive baboon), ชิมแปนซี และอุรังอุตัง

ด้านอากัสติน เฟนเตส (Agustin Fuentes) ผู้เชี่ยวชาญด้านมานุษยวิทยาจากมหาวิทยาลัยนอร์เทอดาม (University of Notre Dame) มลรัฐอินเดียนา สหรัฐอเมริกา ที่สนใจศึกษาเรื่องราวของลิงแสมในอินโดนีเซีย บาหลี และสิงคโปร์ แต่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับงานวิจัยข้างต้น กล่าวว่า การที่นักวิจัยพบว่าลิงแสมจับปลาได้นั้นไม่น่าแปลกใจเลยสำหรับเขา เพราะลิงแสมนั้นปรับตัวได้ง่ายมาก

เขายังบอกอีกว่าหากพวกเราลองให้ลิงแสมได้ลิ้มรสอาหารอันโอชะบางอย่างแล้ว พวกมันจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ลิ้มรสอีกครั้ง และเขาก็เคยพบเห็นพฤติกรรมลักษณะนี้มาแล้วในบาหลีเมื่อครั้งที่เขาเฝ้าสังเกตลิงแสมหากบหาปูอยู่ในทุ่งนาที่มีน้ำท่วมขัง และมันเป็นสิ่งยืนยันความเชื่อของเขาที่ว่าพวกลิงแสมเหล่านี้มีความสามารถมากขึ้นเมื่ออยู่ในสิ่งแวดล้อมที่เป็นเขตชุมชนเมืองหรือพื้นที่เกษตรกรรมตั้งแต่ประเทศอินโดนีเซียขึ้นไปถึงประเทศไทยตอนบน ซึ่งมันเป็นบททดสอบให้กับสัตว์ที่กำลังถูกคุกคามแหล่งที่อยู่และอาหาร

"พวกเราสังเกตลิงหลายชนิดแล้วก็เห็นว่าพฤติกรรมการจับปลาของพวกมันยังไม่ดีเท่าไหร่นัก ขณะเดียวกันลิงแสมกลับทำได้ดีกกว่า ซึ่งเราควรจะศึกษาต่อไปว่าเพราะอะไรสิงแสมจึงทำได้ดีกว่าลิงอื่นๆ" เฟนเตสแนะ

อย่างไรก็ดี ทั้งเฟนเตสและเมจาร์ดต่างก็เห็นพ้องว่าควรศึกษาพฤติกรรมการจับปลาของลิงแสมให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้นว่ามีนัยสำคัญอย่างไร มีปัจจัยใดเป็นเครื่องกระตุ้น และเป็นพฤติกรรมปรกติของลิงชนิดนี้หรือไม่


</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

อนาคตอาจจะต้องหาปลาเป็นหลัก เพราะแผ่นดินและเกาะ อาจจะจมทะเลเป็นส่วนใหญ่ ลิงจึงเริ่มปรับตัว เพื่อหาอาหารในทะเล

 

เหมือนเค้าหนีอะไรมาสักอย่างนะคุณ Falkman คงเป็นผลจากสนามแม่เหล็กโลกแน่เลยครับ
หลงทิศกันแบบนี้ ทำให้ชาวเลแถบนั้นเค้าหวั่นๆและสังหรณ์ว่าจะเกิดอะไรแถบอันดามันแล้วนะครับ..
วันนี้รู้สึกมึนหัวแปลกๆตั้งแต่เช้าเหมือนกัน เป็นกันรึเปล่าครับ? (กลับบ้านอย่าหลงทางนะ คุณอ๋อ.. )

 

เฉลยแล้วครับ ว่าเกิดแผ่นดินไหว ในมหาสมุทรโซนนี้ครับ

 

เป็นเหมือนกันครับ คุณมีด คุณอ๋อ
มึนหัวโดยไม่ทราบสาเหตุ

 

เป็นต่างดาวต่างหาก (อย่าสับสน..ดิ)
เอ่อ..คุณ Falkman ลองยืนและให้เท้าแนบสนิทกับพื้น ผ่อนคลาย และนึกถึงจิตสำนึกของโลกดูหน่อยสิครับ แล้วลองดูว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ลองจับจังหวะการหายใจดูนะครับ ว่าลมหายใจวิ่งไปที่ไหนบ้าง..ไม่แน่อาจจะพบความเคลื่อนไหวของพลังงานสะสมจากทิศต่างๆของแผ่นดิน ถ้าได้มาบอกด้วยนะ จะได้ตั้งกระทู้ "ลางสังหรณ์และสัญชาติญาณเตือนภัยของ Falkman" ให้อีกสักกระทู้นึงไงครับ (อิอิ)
(smile)

 

ตะวันตกเฉียงเหนือ