วัตถุมงคลพระพิราพ พ่อแก่ ฤๅษี พระอาจารย์ศิริพงศ์ ต้นตำหรับวัตถุมงคลพระพิราพ

http://www.zianzian.com/admin-web/upload/0805071210151109.jpg

ภาพหัวโขนองค์พระขนาดเล็กครับ สร้างเพียง ๙๕ องค์เท่านั้น

ทำพิธีเฉลิมเนตรทุกองค์ เบิกเนตรเบิกทวารเชิญอาการสามสิบสอง บวงสรวงถูกต้องตามตำรับโบราณทุกประการ มวลสารจากหัวโขนฝีมือช่างสมัยรัชกาลที่สอง และหัวโขนสมัยรัชกาลที่ ๔ อีกหนึ่งงานที่ทรงคุณค่าและคู่ควรแก่การสักการะบูชาเพื่อความเป็นสิริมงคล

 

เล่าเรื่องการต่อท่ารำองค์พระพิราพในปี ๒๕๐๔

ในปี ๒๕๐๔ องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงทราบว่า ท่ารำองค์พระพิราพกำลังสูญหายไป ท้งนี้ในปีนั้นผู้ที่รักษาท่ารำพระพิราพไว้มีเพียงผู้เดียวคือ นายเจียร จารุจรณ (นายรงภักดี) โดยนายเจียร จารุจรณได้ต่อท่ารำองค์พระกับท่านพระยานัฏกานุรักษ์และคุณหญิงนัฏกานุรักษ์ เมื่อทราบองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงทราบความดังนั้นแล้วจึงได้เรียกนายเจียร จารุจรณมาปรึกษาเพื่อกำหนดพระราชพิธีครอบและต่อท่ารำองค์พระ แรกทีเดียวนั้นนายเจียร จารุจรณ พยายามบ่ายเบี่ยงและทัดทานเนื่องจากให้เหตุผล พิธีอันเนื่องด้วยองค์พระนั้นมีอาถรรพณอยู่มาก แต่ด้วยพระมหากรุณาธิคุณขององค์พระบาทมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้กล่าวกับนายเจียร จารุจรณไว้ว่า " ฉันขอล่ะครู หากมีอะไรฉันรับเอง" ด้วยเหตุนี้ในปี ๒๕๐๔ จึงได้จัดพิธีครอบครูโขนละครพร้อมทั้งต่อท่ารำองค์พระพิราเต็มองค์

โดยผู้ได้รับพระราชทานครอบให้เป็นพิธีกรในการไหว้ครูครั้งนั้นคือ นายอาคม สายาคม และยังได้รับมอบท่ารำองค์พระพิราพเต็มองค์ด้วยอีกประการหนึ่ง

สำหรับผู้ได้รับการถ่ายทอดท่าระองค์พระท่านอื่นๆมีรายนามดังนี้คือ นายอร่าม อินทรนัฏ, นายหยัด ช้างทอง , นายยอแสง ภักดีเทวา รวมนายอาคม สายาคมด้วยเป็นทั้งหมด ๔ คน

พระราชพิธีครอบครูโขนละครและการต่อท่ารำองค์พระในปี ๒๕๐๔ ถือเป็นพระราชพิธีสำคัญและเป็นพระมหากรุณาธิคุณแห่งองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่มีต่อแวดวงโขนละครนาฏศิลป์ของไทยเราทำให้เกิดการสืบสานซึ่งวัฒนธรรมและประเพณี ศาสตร์และศิลป์แห่งโขนละคร สืบมาจนถึงปัจจบันนี้ สมควรที่เรารุ่นหลังจะได้เห็นซึ่งคุณค่าสืบไป

สำหรับทางนาฏศิลป์และดุริยางค์ศิลป์นั้น นับถือว่า ท่ารำองค์พระพิราพและเพลงหน้าพาทย์องค์พระพิราพเต็มองค์เป็นศาสตร์อันสูงสุดและมีความศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง ผู้จะได้รับการต่อท่ารำหรือต่อเพลงหน้าพาทย์องค์พระต้องเนผู้ที่มีคุณสมบัติเหมาะสมเช่นมีอายุ ๓๐ ปีขึ้นไป ผ่านการอุปสมบทแล้ว มีจรรยามารยาทดีงาม มีความามารถในทางดุริยางค์ศิลป์หรือนาฏศิลป์เป็นเยี่ยม หากเป็นการต่อท่ารำองค์พระ บุคคลนั้นต้องเคยเป็นตัวพระหรือตัวยักษ์มาก่อน

ในการต่อท่ารำหรือต่อเพลงหน้าพาทย์องค์พระนั้นต้องทำภายในวัด และก่อนจะรำต้องมีการตั้งเครื่องเซ่นสังเวยให้ถูกต้องทุกครั้งไป

พระพิราพ คือบรมครูสูงสุดที่มีความศักดิ์สิทธิ์สูงส่ง เป็นที่เคารพในวงการนาฏดุริยางค์ศิลป์สืบมาจากบรรพกาลจนถึงปัจจุบัน ด้วยความเชื่อว่าพระองค์คือผู้ขจัดปัดภัย ทรงเป็นนาฏราช และเป้นผู้บันดาลความสมบูรณ์พูนสุขแก่ผู้บูชาสืบไปนิจนิรันดร์

 

ไปดูของจริงจะงดงามกว่านี้มากครับ

 

พี่เม้าท์ ก็มาเล่ามั่งซิคะ

นางฟ้ารอศิษย์คนอื่นๆ มาเล่าเรื่องอยู่ค่ะ เดี๋ยวจะว่านางฟ้าขี้โม้.. โม้อยู่คนเดียว อิอิ

นางฟ้าเล่าได้เท่าที่รู้มาเท่านั้นเองค่ะ เรื่องประสบการณ์ จากองค์พระ ที่ประสบมาเองโดยตรง นางฟ้าไม่มีหรอกค่ะเพราะนางฟ้าไม่ชอบขอ

มีแต่เรื่องจับต้องไม่ได้ เช่นพวกความรู้สึกอบอุ่นเมื่อพกองค์พระไว้
โดยเฉพาะ ที่มี "มวลสารหน้าองค์พระสมัยรัชกาลที่ ๒"
มันเป็นกระแสที่สัมผัสได้โดยที่ไม่ต้องตั้งจิตเพื่อสัมผัสด้วยซ้ำ...
คนอ่านต้องว่านางฟ้าอภิมหาเว่อร์แน่ๆ เลยเนี่ย - -"

แต่ถ้าใครมาเห็นหน้าองค์พระหน้าเก่าของครูถึก
นางฟ้าว่าถ้าไม่รู้สึกว่าท่านดุ ก็ต้องรู้สึกว่าอบอุ่นแบบที่นางฟ้ารู้สึกค่ะ

 

ศรีษะพระพิราพที่มีประวัติ...

 

เรื่องเล่าไว้ผมไปเล่าให้ที่เรือนวันเสาร์นี้ดีกว่าเพราะพึ่งมีประสบการณ์โดยตรงครับ

 

หน้าองค์พระภาพนี้ถ้าผมจำไม่ผิดเป็นหน้าองค์พระที่มีคนมาขอให้ลูกศิทย์พ่อครูได้สร้างขึ้นตอนสร้างเสร็จแล้วก็ได้บอกไปว่าผู้ที่จะเบิกเนตรต้องเป็นพ่อครูเท่านั้นแต่ปรากฏว่าคนที่มาขอสร้างไม่เชื่อนำไปให้อีกคนเบิกเนตรให้ผลคือผู้ที่เบิกเนตรหลังทำพิธีเสร็จต้องหามเข้าโรงพยาบาลส่วนผู้ที่นำไปให้เบิกเนตรต้องหิ้วปีกมาให้พ่อครูแก้ให้
ถ้าต้องการรายละเอียดมากว่านี้ต้องรอพี่นางฟ้ากับคุณทิพจัรกมาต่อให้ครับ

 

อย่าเล่ายาวนะ เดี่ยวเมา

 

หัวโขนพระพิราพหน้านี้สร้างโดยลูกศิษย์ของพระอาจารย์ท่านหนึ่งครับ ตามปกติแล้วการสร้างหัวโขนหน้ายักษ์ไม่ว่าพระพิราพ หรือทศกัณฐ์ กุมภกรรณ ก็ตามจะมีข้อห้ามคือ เขี้ยวของยักษ์ห้ามยื่นมาข้างหน้าแบบงาช้าง ต้องเบี่ยงออกไปข้างๆจึงถูกต้อง เพราะครูบาอาจารย์ถือกันว่า เขี้ยวที่ยื่นมาข้างหน้าดั่งงาช้างท่านว่าเป็นอาถรรพณ์เพราะเขี้ยวนั้นย่อมเสยตัวผู้ถือครอง

สำหรับหัวโขนพระพิราพหน้านี้นอกจากสร้างผิดลักษณะด้วยความผลั้งเผลอของตัวช่างแล้ว ตอนที่สร้างเสร็จช่างผู้สร้างกำชับว่าให้ไปทำพิธีเบิกเนตรโดยพระอาจารย์ท่านเท่านั้น ห้ามมิให้คนอื่นทำ แต่ผู้รับไปมิได้ปฏิบัติตามกลับนำไปให้อาจารย์ท่านอื่นๆทำพิธีเบิกเนตรให้ ผลที่ปรากฏคือ อาจารย์ท่านนั้นๆที่ทำพิธีเบิกเนตรหัวโขนหน้านี้เกิดอาการโรคหัวใจกำเริบต้องรับการผ่าตัดภายในเย็นวันนั้นทันที ส่วนตัวผู้เป็นเจ้าของก็ประสบปัญหาทั้งทางสุขภาพและธุรกิจ จึงนำหัวโขนนี้มาให้พระทางท่านพระอาจารย์ศิริพงศ์ช่วยแก้อาถรรพณ์ให้

 

สาธุ ขอรับ

 

ประกาศ
ถึงทุกๆท่านที่สั่งจองหัวโขนพระพิราพแบบเพ้นท์สี มีทั้งหมดสิบท่านเท่านั้นตอนนี้เรียบร้อยแล้ว กรุณานำเครื่องบูชามารับวันเสาร์นี้ได้เลย ใครไม่มาถือว่าสละสิทธิ์ สอบถามได้โดยตรงที่ 089 4939230

 

พรุ่งนี้วันเสาร์ หากพี่ๆน้องๆท่านใด อยู่ละแวกกรุงเทพมหานคร มีเวลาว่างสามารถไป ร่วมกันสวดมนต์แปล ได้ที่วัดสุทธารามเวลา 15.30 น. ครับ
หรือท่านผู้ใดอยากไปกราบองค์พระพิราพ ปู่ฤษีภตมุนี หลวงพ่อพระอาจารย์ศิริพงศ์ รวมถึงบูชา วัตถุมงคลพระพิราพ ขอเชิญได้ที่เรือนภรตมุนี วัดสุทธาราม ซ.ตากสิน 19 ครับ
ท่านใดมีข้อสงสัยหรือสอบถามเส้นทางสามารถเข้าไปดูได้ตามลิ้งนี้ครับ
http://www.monnut.com/contact.php
หรือโทรสอบถาม
089 4939230 คุณจตุรวิทย์
0817021366 คุณวีระ

 

ขอสอบถามผู้รู้ด้วยค่ะ คือบางทีอ่านบทความเกี่ยวกับพระฤาษี แต่ไม่ค่อยเห็นมีกล่าวถึง องค์บรมครูพระพิราพ เลยอยากสอบถามว่า คำว่า ฤาษี 108 องค์ที่ชอบกล่าวกันนั้น นับรวมพระพิราพเป็นฤาษีด้วยหรือเปล่าคะ แล้วถ้าเวลาตั้งบนหิ้งพระ ถือบารมีของท่านกับองค์ฤาษีอื่นๆ เท่ากันหรือเปล่าคะ

 

เป็นคำถามที่ดีมากครับ คำว่าปู่ฤาษี ๑๐๘ พระองค์นั้น คือนับเฉพาะกลุ่มผู้บำเพ็ญพรต ละวิสัยทางโลกเท่านั้น ในกรณีนี้ไม่นับรวมกับองคืพระพิราพครับ

สำหรับพระพิราพนั้น ทรงเพศเป็นอสูร ไม่มีตอนใดที่ออกบวชเป็นฤาษีหรือนักพรต จึงถือเป็นครูพิเศษที่มีเพศเป็นยักษ์ ตามคติต้นตำนานเดิมถือเป็นพระอิศวรอวตารครับ เช่นเดียวกันกับพระแม่กาลี ในอินเดียและเนปาลรวมทั้งชวาจะเรียกว่า พระไภรวะ หรือพระไภราพ ไทยเราเรียกว่าพระพิราพ

ในโขนละคอน หรือนาฏดุริยางคศิลป์นั้นมีการแบ่งครูออกเป็นดังนี้

๑ มหาสักขเทวราชเจ้า ได้แก่ พระอิศวร พระพรหม พระนารายณ์ เป็นครุสูงสุด รับอิทธิพลความเชื่อมาจากศาสนาฮินดู

๒ คณะเทพ ได้แก่พระอินทร์ พระพิฆเนศ

๓ คณะดุริยเทพมีสามองค์คือ พระวิศวกรรม ในฐานะช่างผู้สร้างเครื่องดนตรี

พระปรคนธรรพ ครูทางด้านการบรรเลงเพลง

พระปัญจสิงขร ครูทางด้านการบรรเลงเพลงเช่นกัน

๔ พระฤาษีหรือพ่อแก่ ถ้าเป็นครูทางด้านนาฏศิลปืจะนับถือพระภรตมุนีเป็นหลัก ถือเป็นครูทางด้านการ่ายรำทั้งโขนละคอน ลิเก และการแสดงทั้งปวงถือว่าท่านเป็นบรมครู

ถ้าเป็นครูทางด้านดุริยางคศิลป์ การบรรเลงเพลงถือพระนารอท เป็นบรมครู
และมักเรียกรวมว่าเป็นพระฤาษีทั้ง ๑๐๘ เนื่องจากนับรวมเอาพระฤาษีผู้เป็นเจ้าของวิชาตำรับตำราต่างๆทั้งทางโหราศาสตร์ ไสยศาสตร์ แพทย์ ศิลปศาสตร์ต่างๆรวมเข้าด้วยกันทั้งหมด โดยเอาเลข ๑๐๘ ถือเป็นที่สุดเพราะเมื่อเอาเลข ๑ บวกกับ ๐ บวกกับ ๘ รวมกันได้ ๙ ถือว่าเป็นสิริมงคลมีคุณครอบจักรวาลแล้ว

ส่วนพระพิราพดังที่กล่าวมาคือ ไม่นับรวมกับฤาษีเพราะไม่ใช่เพศนักบวช แต่คติการนับถือนั้นจริงๆแล้วนับถือคู่กันกับพระภรตมุนี เช่นการครอบครู ก็มักจะใช้หัวโขนพระภรตมุนีและหัวโขนพระราพครอบให้ผู้รับครอบ เป็นต้น

พระพิราพ นับถือเป็นครูสูงสุดทั้งฝ่ายนาฏศิลป์และดุริยางคศิลป์ด้วยครับ ถือเป็นครูที่คุ้มครองป้องกันขจัดปัดภัยและอำนวยโชคลาภความมั่งมีศรีสุขครับ


สำหรับการตั้งบนหิ้งพระนั้น ให้ต่ำกว่าพระพุทธรูป ส่วนศักดิ์ศรีนั้นเท่ากันกับองค์พระฤาษีครับ ปกติจะจัดวางพระพิราพอยู่ทางด้านขวามือของเรา(หันหน้าเข้าหิ้งพระ) ส่วนพระฤาษีจะอยู่ทางด้านซ้ายมือเสมอ เราสามารถวางองค์พระพิราพและพ่อแก่เสมอกันได้ครับ

 

ขอบพระคุณคุณทิพยจักรที่ได้ให้ความรู้นะคะ ขอรบกวนสอบถามเพิ่มเติมนะคะว่า แล้วอย่างองค์ปู่ฤาษีตาไฟ ปู่นารอด ปู่นารายณ์ ทั้ง 3 องค์นี้มีอิทธิฤทธิ์หรือเชี่ยวชาญแตกต่างกันทางด้านใดคะ

 

...

 

พระฤาษีตาไฟ หากกล่าวถึงองค์ต้นแล้ว นับถือกันว่าท่านคือ พระอิศวรครับ เนื่องจากพระอิศวรเป็นพระเป็นเจ้าที่มีรูปๆหนึ่งเป็นโยคีและมักปรากฏกายเป็นฤาษีหรือโยคีเสมอ ดังนั้นพระฤาษีตาไฟที่เราเห็นกันว่ามีสามตานั้น ย่อมแสดงถึงสภาวะหนึ่งของพระอิศวร ประกอบกับตาที่สามของพระอิศวรเมื่อลืมขึ้นเมื่อใดย่อมเกิดไฟประลัยกัปล์ขึ้นเมื่อนั้น เช่นยเดียวกันกับตาที่สามของพระฤาษีตาไฟ สำหรับพระฤาษีตาไฟนี้ถือว่าเป็นครูทางด้านไสยศาสตร์ เวทย์มนต์คาถา เนื่องจากว่าพระอิศวร ย่อมเป็นครูสูงสุดของพระเวทย์ทั้งปวง

พระฤาษีนารอท ต้นตำรับแท้ๆคือพระนารทมหามุนี ถูกยกย่องในฝ่ายวิษณุนิกายหรือนิกายที่นับถือพระนาราย์เจ้าเป็นใหญ่สูงสุดว่า พระฤาษีนารอทนั้นแท้จิงคือการอวตารลงมาของพระนารายณ์ และถือว่าเป็นผู้สูงสุดในหมู่ฤาษีทั้งปวง คติการนับถือพระฤาษีนารอดบ้างว่าท่านเป็นคนธรรพ บ้างเรียกพระองค์ว่าพระปรคนธรรพ ทั้งนี้ถือคติว่าพระองค์เป็นบรมครูทางดุริยางค์ศิลป์

พระฤาษีนารายณ์ คือ รูปหนึ่งของพระนารายณ์เพราะพระเป็นเจ้าทั้งสามพระองค์คือพระอิศวร พระพรหมและพระนารายณ์นั้นทรงเป็นมหามุนีสูงสุดที่เหล่าฤาษีโยคีทั้งปวงต่างให้ความเคารพนับถือ

ดังนั้นหากสรุปแล้ว พระนารอท และพระฤาษีนารายณ์แท้จริงก็คือรูปๆหนึ่งของพระนารายณ์ แต่แตกต่างกันที่ การวาดภาพพระฤาษีนารอทนั้นมักวาดเป็นรูปครูฤาษีผู้เฒ่า ขณะที่พระฤาษีนารายณ์นั้นมักวาดเป็นรูปฤาษีหนุ่มรูปงาม

พระฤาษีนารายณ์ถือกันว่าเป็นบรมครูทางด้านพระเวทย์เช่นกันและด้วยความเป็นรูปงามจึงเชื่อถือกันในเรื่องเมตตามหานิยมเป็นหลักครับ

รูปของพระฤาษีตาไฟมักทำเป็นรูปพระฤาษีที่มีความน่าเกรงขาม สูงวัย เป็นครูทางเวทย์มนต์คาถา มีตบะแก่กล้าร้อนแรง นับถือว่าเป็นครูที่ดุ

พระฤาษีนารอท เป็นครูทางดุริยางค์ศิลป์ ครูทางแพทย์ ครูทางโหราศาสตร์ เด่นในเรื่องเมตตามหานิยม อยู่ในรูปของผู้สูงวัย

พระฤาษีนารายณ์ เป็นครูทางการบำเพ็ญโยคะ พระเวทย์ ปรากฏตัวในรูปของมาณพรูปงาม เชื่อถือทางเมตตามหานิยม

 

ขอบคุณสำหรับข้อมูลครับ ถ้าเป็นไปได้ มีรูปประกอบด้วยก้ดีนะครับ จะได้ชัดเจนขึ้น