ไม่รู้จักกัน

ตอนนี้.. ออก จาก กะลา

พร้อมจะ.. ฮา ไปกับ จักรยานขาคู่.. แล้ว....นะ..

แค่เข้าไป... เจริญ สติ.. ย้อน อดีต ตัวเอง.. อยู่ ชั่วครู่ นึง...

ถึงกับ.. อึ้ง..ทึ่ง.. งง.. ตัวเอง... จิง.. จิ๊ง..

ผ่านมาได้งัย เนี่ยะ...555

 

#สู่ความเวิ้งว้างอันไกลโพ้น

 

ทำให้มาก..
ทำให้เจริญ..
ทำให้เป็น.. มหาสติ...

เจริญ.. มหาสติ ให้..มาก.. 555

 

เพราะ.. ทนคิดคิดถึง...เธอ ไม่ไหว..


วัน ๆ .. เพ้อ.. หาแต่....


เธอ... คนเดียว... เท่านั้น..


...


อนัตตา... จ๋า...



.

.

.
(อนัตตา = สภาพไร้อัตตา ในตัวตน...) 555

 

พวกเราต้องมาปั่นจักรยานขาคู่นะครับ
ห้องพินมียาทัมใจด้วย ไม่รู้จะเเทรกตรงไหนดี

 

ถ้าไม่มีบรรทัดล่างสุดจะฮิ้วววว แล้วนะครับ55

#finn

 

ช่อง.. ว่าง..

ในช่อง... โหว่ อ่ะนะ..

 

ห้องนั้น... ยกให้ท่าน Imgoog69 แสดงธรรม.. เหงือกไม่ติดเผือก ติดฟันแล้วครับ....

 

อนัตตาแสดงตัวตนตลอดเวลา แต่ไม่มีใครเห็น เสียใจจัง

 

จะเปิดแข่งกับ เซ - 7 เหรอ..?

 

คุณไร้คมเจอมวยถูกคู่แล้วครับ 55
#ตอนนี้กำลังลอยอังคาร

 

ต้องเชิญ น้า ค่อม เป็นกรรมการซะแล้ว...

 

สติรู้เท่ารู้ทันกาย เวทนา จิต ธรรม เรียกว่า มหาสติ เป็นไปเพื่อการดับทุกข์

สติรู้เท่าทันในหน้าที่การงาน เรียกว่า สั่งสมจนเชี่ยวชาญชำนาญยิ่ง เป็นไปเพื่อประโยชน์ทางโลกๆ

สติรู้ในกิเลสที่ผุดขึ้นมา(อาสวะกิเลส)และประกอบด้วยอวิชชา คือสังขารกิเลส ในองค์ธรรมสังขารในปฏิจจสมุปบาทนั่นเอง ล้วนเป็นไปเพื่อทุกข์อันเร่าร้อน

ก๊อปมา

 

มหาสติ ในการดับทุกข์ในทางปฎิบัติ หมายถึงการมีสติ รู้เท่าทันและเข้าใจอย่างถูกต้อง(สัมมาปัญญา)ในกายบ้าง ในเวทนาบ้าง ในจิตสังขารบ้าง(เช่นความคิด,คิดนึกปรุงแต่ง,เจตสิก) ในธรรมบ้าง อยู่เนืองๆเป็นอเนก,

ฝ่ายเวทนาหรือจิต(จิตสังขาร)เมื่อมีสติรู้เท่าทันแล้ว ต้องปล่อยวางโดยการอุเบกขา(ในโพชฌงค์ ๗) กล่าวคือเป็นกลาง วางทีเฉย แม้จะรู้สึกเป็นสุข,เป็นทุกข์,หรือไม่สุขไม่ทุกข์(คือเวทนา)ตามธรรม(สิ่ง)ที่เกิดอย่างไรก็ตามที ด้วยการไม่เอนเอียง ไม่แทรกแซง ไม่ปรุงแต่ง ไม่พัวพันไปในเรื่องนั้นๆ ไม่ทั้งในทางดีหรือชั่ว คือ ถูกก็ไม่ ผิดก็ไม่, ดีก็ไม่ ชั่วก็ไม่ หมายถึงไม่ไปยึดมั่นหมายมั่นแม้ในดีชั่ว บุญบาป เป็นสภาพที่เรียกได้ว่า เหนือบุญเหนือบาป เหนือดีเหนือชั่ว หรือเหนือกรรมนั่นเอง จนเกิดความชำนาญอย่างยิ่งยวด อันเกิดแต่การสั่งสมอบรมประพฤติปฏิบัติอย่างถูกต้องนั่นเอง เกิดการประสานกันอย่างกลมกลืนอย่างลงตัวในที่สุด ก็จะเกิดมหาสติขึ้น

กล่าวคือมีสติอยู่เสมอโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่มันเกิดมันทำของมันเองโดยธรรมชาติ ที่เกิดขึ้นมาแต่การสั่งสมอย่างดีเลิศหรือเชี่ยวชาญชำนาญยิ่ง จนเคยชินยิ่ง อันเป็นสภาวธรรมอย่างหนึ่งของชีวิตนั่นเอง จึงยิ่งใหญ่

 

อยากฟังเรื่อง..

ความสัมพันธ์ ของ..

จิ เจ รุ นิ ..

มั่ง.. มีรึป่าว..?

 

เป็นคาถาเมตตามหาสเน่ห์ใช่ป่าว รู้สึกคุ้นๆ

 

หาาาา..

 

กล่าวคือเกิดการกระทำตามที่ได้สั่งสมอบรมไว้ด้วยความเพียร และอย่างถูกต้อง จนสามารถกระทำเองได้โดยอัติโนมัติ เป็นเหมือนดั่งสังขารในปฏิจจสมุปบาท เพียงแต่มิได้เกิดแต่อวิชชา แต่เกิดจากวิชชาหรือวิชา

เช่น การอ่านหนังสือออก ขอให้โยนิโสมนสิการโดยแยบคายจะเห็นได้ว่า เมื่อตากระทบตัวอักษร จะเกิดการอ่านออกโดยอัติโนมัติ จะอ่านไม่ออกก็เป็นไปไม่ได้ เพราะเป็นสังขารอันอบรม สั่งสม ปฏิบัติไว้ด้วยความเพียรมาแต่ครั้งเล่าเรียนนั่นเอง จึงเป็นอาการมหาสติอย่างหนึ่ง เพียงแต่เป็นมหาสติแบบประโยชน์ทางโลก มิได้เป็นมหาสติที่นำพาให้จางคลายจากทุกข์ หรือดับทุกข์อันเป็นสุขอย่างยิ่ง

 

หา.....??

 

หา.. ความ.. งง ใน.. มโน ฟุ้ง..55