ไม่รู้จักกัน

ครั้งนึง.. เคย มโน ว่าอยู่นอกโลก แล้วหันมาเห็น กรงจักร วงล้อปฏิจจสมุปบาท เห็นความเป็นไปในวงจรนี้..ตลอดทั้งวงจร ความรู้สึกที่เกิดขึ้นขณะนั้น เหมือนมันเบื่อๆ ไม่อยากอยู่ในวงจรนี้อีกแล้ว..

 

ตอน 5 ขวบ เราไปยืนดูเค้าเชือดวัวที่โรงเชือด เพราะสงสัยว่าทำไมวัวชอบวิ่งมาลงบ่อน้ำที่หน้าบ้านทุกวัน มันร้องไห้ด้วย ถามพ่อๆ บอกว่าเค้าจะเอามันไปเชือด มันก็เลยร้องไห้

โรงเชือดวัวอยู่ห่างจากบ้านเราไปไม่เท่าไหร่ ก็เลยเดินไปดู เห็นเค้าเอาเชือกมัดขามันตรึงไว้ แล้วใช้ฆ้อนใหญ่ๆ ทุบที่หัวมันดังโผล๊ะ จากนั้นใช้มีดปลายแหลมเชือดคอ เลือดสาดกระเด็นมาถึงเราที่ยืนอยู่ เราเห็นเลือดและได้กลิ่นคาวเลือดก็เกิดสภาวะวิ๊งๆๆๆ ร่างกายไร้เรี่ยวแรง ความสงสารมันแล่นขึ้นมาบีบหัวใจ บีบคั้นมาก จากนั้นได้ยินเสียงดังในหัวว่า...นี่แหละทุกข์ ทุกข์ที่เกิดจากการเบียดเบียน โลกนี้มีแต่ทุกข์ ทุกข์ของสรรพสัตว์...ให้เราเรียนรู้ว่าสรรพสัตว์เกิดทุกข์อย่างไรบ้าง

 

เรื่อง มโน นี่ เยอะมาก .. แม้กระทั้ง ได้เห็น อุณาโลม ขององค์สมเด็จพระปฐม.. แบบ ระยะ ประชิด

 

เราก็เลยตั้งธงว่าชาตินี้มาเรียนวิชาทุกข์ เรียนจบกลับบ้าน

ตอนเล็กๆ ไม่รู้จักทุกข์ ไม่รู้จักเวทนา

 

อ้าวก็มันเยอะจริงๆ นี่ครับ / ขนาด องค์พระศิวะ.. ก็ยังได้เคยพบกับท่านเลย.. ไม่เห็นจะแปลกตรงไหนนี่ครับ.. จริงป่าว..?

 

ปั้นถวายพระไปแล้ว เมื่อ 2 ปีก่อน

 

ท่านก็.. อาจแวะเวียนมาดูการปฏิบัติของเราก็เท่านั้น ล่ะครับ..

 

เคยนิมิตเห็นสมเด็จองค์ปฐมท่านเสด็จลอยมาหยุดตรงหน้าเรา แล้วยกพระหัตถ์ขวาขึ้น จากนั้นกายเราเกิดปิติซ่านไปหมดเลย ซาบซ่านบอกไม่ถูก

หลังจากนั้นก็ได้ไปปฏิบัติธรรมที่วัดพระธาตุห้าดวง ได้พบสมเด็จองค์ปฐมในวิหาร มีรูปปั้นหลวงพ่อฤาษีกับอีกองค์หลวงพ่อปานหรือป่าว ไม่แน่ใจ แล้วก็ได้ไปฝึกมโนมยิทธิสองวัน ครูฝึกบอกว่าเราได้วิชขาสามมานานแล้ว ต้องไปฝึกแบบเต็มกำลังที่วัดท่าซุง แต่เราไม่ได้ไปหรอก ไม่เคยไป

 

หลังจากนั้น ทิ้งห้วงเวลามาพอสมควร นอนสมาธิที่บ้าน จิตดิ่งแล้วไปโผล่ที่แห่งหนึ่ง เป็นห้วงอวกาศ เรานั่งพับเพียบ เงยหน้าขึ้นเห็นหน้าแข้ง ตัวเราที่นั่งอยู่สูงแค่ครึ่งหน้าแข้ง ก้มมองตัวเองเห็นชุดที่สวมใส่ตอนนอน อ้าวมาได้ไง ถามตัวเอง หน้าแข้งนั้นเป็นผู้ชาย ใส่ชุดสีฟ้ามีลายทางยาวลงมา กางเกงขาสี่ส่วน

พอนึกสงสัยก็วูบกลับมาบ้าน ตื่นเช้ามาไปเสิร์ทหาชุดที่ชายผู้นั้นสวมใส่ว่าเป็นใคร ให้ทาย

 

สงสัย อยู่ 2 อย่าง
1. คือ king
2. คือ องค์ปฐม แต่ปลายขากางเกงองค์ปฐม จะมีจีบงอนๆ ออกทางด้านข้าง นี่สิ..

 

พระวิสุทธิเทพ

 

ดึกแล้ว แยกย้ายดีกว่า ม้วนเสื่อกลับ...บ้านใครบ้านมัน ฝันดีทุกๆ ท่าน

ขอบคุณที่มาร่วมสนทนาธรรม ขออนุโมทนาทุกบุญกุศล สาธุ_/|\_

 

อ๋อ.. เปิดอากู๋.. พึ่งรู้ชื่อ.. งั้นก็สมเด็จองค์ปฐม องค์เดียวกันกับที่เคยเจอ.. 55

 

ราตรีสวัสดิ์.. ทุกท่าน

คืนนี้ งดออกท่องราตรี ยามวิกาล ป่าวเปลี่ยว.. นะจ๊ะ..

 

อรุณสวัสดิ์ ยามเช้า/ จิบกาแฟกันครับ..

 

วันนี้อากาศดีไม่ไปเที่ยวไหนกันหรือครับ

 

สวัสดีค่ะ ใครฝันอะไรบ้าง มาๆ...รออ่าน

 

สมาธิ คือ ความมีจิตตั้งมั่น เมื่อเราคิดว่าจะทำอะไรก็ต้องทำให้มันจริงลงไปจึงจะเกิดผล ความจริงนี้ก็คือ สัจจะ จำแนกออกเป็น ๓ ชั้น คือ
.
ชั้นต่ำเรียกว่าสัจจปารมี
ชั้นกลาง สัจจอุปปารมี
ชั้นสูง สัจจปรมัตถปารมี
.
ตัวอย่างเช่น วันนี้เราตั้งใจ เราจะนั่งสมาธิที่วัดบรมนิวาส นี่เป็นสัจจปารมีอันหนึ่ง แล้วเราก็ออกจากบ้านเดินทางมาถึงวัด นี่เป็นสัจจอุปปารมี เมื่อมาถึงแล้วเราก็ได้มานั่งเจริญสมาธิอยู่อย่างนี้อีก นี่เป็นสัจจปรมัตถปารมี
.
ผู้ใดอบรม ทาน ศีล ภาวนา ได้เพียงขั้นหยาบๆ ก็จะเปรียบเหมือนกับก้อนกรวดก้อนทรายที่เขาใช้โรยถนนหนทางให้คนเหยียบย่ำไปมา
.
ขั้นกลางดีขึ้นหน่อยก็เพียงก้อนหินที่เขาใช้ก่อกำแพงตึก บ้าน
.
ขั้นสูงสุดก็เป็นแร่ธาตุแท้คือเพชรพลอย ซึ่งเขาใช้ประดับของสูงอันมีค่า
.
แต่ใครจะทำบารมีหยาบละเอียดหรือมากน้อยเพียงไรก็ตาม ก็ไม่สำคัญเท่าการทำจริง คือ สัจจะ ถึงแม้จะเป็นก้อนดินก้อนกรวดหรือก้อนหินก้อนแร่ก็ตาม แต่ถ้าเผาให้มันแก่ไฟแล้ว ก็อาจจะกลายเป็นก้อนเพชรก้อนทองไปได้
.
คัดมาจากส่วนหนึ่งของหนังสือ "แนวทางปฏิบัติวิปัสสนา-กัมมัฏฐาน" เรื่อง "อนุสรณ์ท้ายพรรษา"(๒๔)
พระสุทธิธรรมรังสี คัมภีรเมธาจารย์
(พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)

 

หลับลึก หลับสนิท ครับ

 

ยังไม่ได้นึก คับ..

รอให้สถานการณ์ มัน พาไปเอง คับ..