อาการต่างๆ ที่เกิดภายในใจคือจิต

ท้องฟ้าที่สดใส(ในรูป)เมื่อกี้เหมือนจะครึ้ม มีพายุฝน
ลุงจอซอย่าไปยืนตากฝน
บางทีฝนตกเราก็หยุดหลบฝนก่อนครับ

 

ยกตัวอย่าง อาการ จิต ไหลไป ปราถนาพุกกะพุง

เช่น ใครชอบฟัง "คุณสนธิลิ้ม" แล้ว เปิดคลิบ "สองสิ่งที่เสียใจที่สุด"

แล้วพบว่า ท่าน กระทำปฏิญาในคลิป ต่อไป จะไม่เอา เมีย
มานำหน้า แม่ เด็ดขาด

เท่านี้เองฮับ

ชาติต่อไป ย่อมเป็น โพธิสัตว์ อัตโนมัติ ไม่ถึงซึ่งการฟังจาก
ใครอีกเลย แม้น จะเป็น พระสัพพัญญู อยู่ตรงหน้า

ปล : ก่อนจะถูกยิง พระนเรศวร ทรงบัญชาให้ตามตัว
คุณสนธิลิ้มมา แล้ว ..........

 

ฮี้ ฮี้ ฮี้ คนได้ ฌาณ4

เห็นอยู่ว่า สถานะภาพสมาชิ เปรียบเหมือน ชีวิตินทรีย์

กระทำวาจา หวังตัดซึ่ง ชีวตินทรีย์ นั้น


จะเอาอะไรมา อ้าง ฮับว่า ได้ ฌาณ3 4

พยาบาทวิตก วิหิงสาวิตก ตัวเบ้อเร้อ

 

ลุงไม่ทราบวาระจิตของท่านว่าเก่งประมาณไหน
แต่อ่านประโยคนี้ก็ยิ้มมุมปากครับ เก่งมากเก่งน้อยไม่สำคัญหรืออาจจะเก่งกว่าลุง แต่ลุงอ่านแล้วยิ้มมุมเหมือนเข้าใจในสิ่งเดียวกันอยู่โดยไม่ต้องอธิบาย

 

จะชี้อะไรให้ดู เผื่อตาสว่างนะครับ

แหม ผมนึกถึงอาร์คีมีดิสเลยนะ ยูเรกา ฉันพบแล้ว

ทำแบบเฝ้ารอ ตาไม่กระพริบ ปิ๊งแวบ แบบคาดการณ์ว่าจะเกิดไตรลักษณ์ขึ้นมาในลักษณะใดลักษณะหนึ่งอย่างแน่นอน 55 มารเอาไปกินหมด ตัวอยากตัวเบ้อเร่อไม่เห็นสักนิด ความเฉลียวใจไม่มี

 

ตามรู้กายรู้ใจ ก้เรียกว่า ตามรู้ไตรลักษณ์นั่นแล

จนลงมาเป็น รู้แต่เกิดดับ เกิดดับ
รู้เห็นเกิดดับได้ นี่เรียกว่า เข้าขั้นแล้ว เริ่มเป็นสัมมาสมาธิ

จิตตั้งมั่น จะรู้เห็นเพียงแต่ เกิด ดับ เกิดดับ
อัดแน่นเข้าไปเรื่อย เข้าไปเรื่อย (ฐีติภูตัง)

จน กว่า จิตจะตัดสินผล ว่า เป็น ไตรลักษณ์

 

มาอีกรายแล้ว จนกว่าจิตจะตัดสินผลว่าเป็นไตรลักษณ์ นี่มันลอกการบ้านกันมา ให้เลิกคิดแบบนั้นเลย สังโยชน์ 3 เอาให้ขาดก่อน สักกายทิฏฐิข้อแรก แปลว่าอะไร ความเห็นผิดว่าเป็นสัตว์บุคคลตัวตนเราเขาใช่หรือเปล่าครับ

อะไรคือความเห็นถูกว่าจริงๆ ไม่ใช่สัตว์บุคคลตัวตนเราเขา จิตตัดสินเห็นเป็นไตรลักษณ์มันใช่เหรอครับ

ควรจะต้องเห็นการหลงผิดถือเอามาเป็นตนสิครับ คือมันเห็นข้ามขั้นตอนไปหน่อยมั้ยครับ

ลองดูปฐมเทศนาก็ได้ครับ ทรงเทศน์ธัมมจักฯก่อน แล้วถึงค่อยต่อด้วยอนัตตลักขณสูตร ทำไม่ไม่ทรงเทศน์อนัตตลักขณสูตรแต่แรกล่ะครับ หรืออาทิตตปริยายสูตร ที่ว่าด้วยอินทรีย์ทั้ง 6 เป็นของร้อน ร้อนเพราะไฟคือราคะบ้าง โทสะบ้าง โมหะบ้าง คือให้ถอดถอนความเห็นผิดออกมาจากการถือมั่นในอินทรีย์ 6 ไหมครับ

 

สติกะความเพียรละเนาะเป็นตัวจุดชนวน
ส่วนอื่นกะตามมาตามภูมิธรรม

 

กลุ้ม กะลุกเพ่ จริงๆ

ปฎิบัติ เขาเพียร สร้างเหตุ จะไปคำนึงถึงผลทำไม

มัวแต่ไปหวังคำนึง ถึงผล เกิดมาก้ตายเปล่า ครับ

มรรคมี วิธีทำ ก็ทำตามมรรค จะอะไรเสียอีก

มรรคเดิน สติปัญญาก็เดินตาม สังโยชน์อะไรต่างๆ
มันก็ถูกประหานไปตามส่วน ตามที่ผลเกิดในตัวอยุ่แล้ว
จะไปวิกตกจริต กระแดะทำไมครับ

พระสูตรไหน ท่านก็ ลงที่ อริยสัจ ทั้งหมดแหล่ะครับ

ไม่จำเป้นต้อง ไล่พระสูตรไปจนครบ 84,000

เหตุผล ที่ท่านไม่เทศน์ อนัตลักขณสูตรก่อน

เพราะ สิ่งที่พระพุทธเจ้าได้พบ
จะบอกตั้งแต่เบื้องต้นไปจนปลาย ว่าเป็นอย่างไร

แต่ละพระสูตร มีที่มาที่ไป ว่าเทศน์ให้ใคร เฉพาะใคร จะต้อง ขึ้นต้นอย่างไร ลงอย่างไร เพื่อประโยชน์ กับผู้ฟังสูงสุด

 

เพียรเพื่อจะละ เพื่อจะปล่อยวาง
หรือ
เพียรเพื่อจะให้ได้ จะให้เป็น จะเอา

ทั้งนี้ ย่อมไม่ใช่การเดินมากๆ
หรือการนั่งมากๆ
แต่เป็นพิจารณาด้วย สติสมาธิปัญญาคับ

 

ลุงจะตอบไม่นะคร้าาาา
ถ้ายังไม่เพียรก่อนผิดกฎ
ลักไก่ไม่ได้นะคร้าาาปฎิบัติธรรรม

 

เพียรเพื่อละ เพียรเพื่อจะเอา
มันก็ความหมายเดียวกันละครับ
เพียงแต่ คนไม่ยอมรับความจริง
กลัวซ้อนกลัว

คือ ไม่ยอมรับตัวเอง ว่ามีตัณหา มีกิเลส อวิชา

กะเลย กลัวซ้อน กลัวไปอีก กิเลสซ้อนกิเลส

ส่วน
จะนั่งมากๆ หรือเดินมากๆ
อะไรที่เป้นไปเพื่อ สติสัมปชัญญะ
ใช้ได้หมดครับ

 

ผมกัเลื่อยไม้เผาถ่านไปเพื่อสติละความเพียร
ท่อนไม้ใหญ่ขนาดไหนกะขาดลงได้ด้วยความเพียรอ่าท่อนฟืนสอนธรรม
กดundoตรงไหน

 

ในการปฏิบัติ ก้อย่างนั้นละ เวลา สติปัญญาทำงาน
ขี้เลื่อย ก็หลุดออกไปเรื่อย

 

เจ้ปราบกะท่อนฟืนใครสอนธรรมเก่งกว่ากันครับ

 

กิเลสสอนเก่งกว่า

 

อ่าเจ้ปราบน่ารักขึ้นทุกวันเลย

 

มันก็มาจากเหตุที่คุณโพสต์ก่อนหน้านั่นแหละครับ

"ปฏิบัติ เขาเพียรสร้างเหตุ จะไปคำนึงผลทำไม" นี่ประโยคล่าสุดเนาะ

"จน กว่า จิตจะตัดสินผล ว่า เป็น ไตรลักษณ์" นี่ประโยคก่อนหน้า

รู้ก่อนล่วงหน้าด้วยนะว่า จิตจะตัดสินผลว่าเป็นไตรลักษณ์ อันนี้ไม่เรียกว่าคำนึงถึงผลที่น่าจะเป็นไปได้ไว้ก่อนหรอกรึ

พอไปคาดหวังตั้งธงแบบนั้น จากนั้นก็จะค่อยๆสะกดจิตตัวเองไป พูดหรูๆหน่อย ก็คือโน้มน้อมตัวเองไปเพื่อเห็นแจ้งไตรลักษณ์ ปัดถ่อ..ป. ปราบ

แล้วรู้ได้ไงอีกว่า จะบรรลุธรรมเพราะเห็นแจ้งไตรลักษณ์ อันนี้ยิ่งสำคัญกว่าอีก

 

ก้แน่นอน ซิครับ
ฝึกไปเรื่อยๆ ถึงเวลามันก้ตัดสินเองอยุ่แล้ว

จะไปกังวลทำมายฮับ


"แล้วรู้ได้ไงอีกว่า จะบรรลุธรรมเพราะเห็นแจ้งไตรลักษณ์ อันนี้ยิ่งสำคัญกว่าอีก"

ฮับ ในส่วนนี้ เราฟัง วิธีมาก่อน
แล้วก้ทำตามวิธีแค่นั้นครับ
เพื่อ พิศูจน์

 

เหมือนเคสที่ถามว่า ฉันทะกับตัณหาต่างกันยังไง อันนี้เขาบอก "เพียรเพื่อละ เพียรเพื่อจะเอา มันก็ความหมายเดียวกันละครับ" นี่แหละครับมันหลงปรามาสซะแบบนี้แหละครับ มันถึงปฏิบัติไม่ขึ้นสักที ดันไปเผลอดูแคลนคนที่เขามุ่งที่จะสละตัวตนออก เอาตรรกะโง่ๆไปพิพากษาเขาเนาะ