ปกิณณกะธรรม

ติดเชื้อจากพระ

แรงกว่าโควิดอีก...อิอิ

 

<----

 

https://www.sanook.com/health/6133/
ิ ิ ิิิิิิิิิิิิิิ ิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิ ิิิิิิิิิิิิิิ อ อ

 

กลุ้ม

 

เชื้อแรง แต่ ไม่มีน้ำเชื้อขาย

 

มีข่าวอะไรบ้างเปล่าโยม..

เปิดพาดหัวมาให้รู้บ้างสักนี๊ดดดด

 

คืนนี้ว่าจะไม่เข้ามา พอเห็นโยมเข้ามาเลยเข้ามาทักทายถามไถ่นิดหน่อย..

งั้น อาตมา ไปละ คืนนี้ นอนฟังธรรม ดีกว่า..

 

จิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน ๑๖

ผู้ปฏิบัติพึงพิจารณาจิต (เห็นจิตในจิต) เนือง ๆ

1. เมื่อจิตมีราคะ “สราคํ จิตฺตํ” ก็รู้ชัดว่า จิตมีราคะ คือจิตประกอบด้วยโลภะ
2. เมื่อจิตหายราคะ (วีตราคํ จิตฺตํ) ก็รู้ชัดว่า จิตหายราคะ คือจิตที่เป็นกุศลและอัพยากตโลกิยะ
3. เมื่อจิตมีโทสะ “สโทสํ จิตฺตํ” ก็รู้ชัดว่า จิตมีโทสะ คือจิตที่โทมนัส
4. เมื่อจิตหายโทสะ “วีตโทสํ จิตฺตํ” ก็รู้ชัดว่า จิตหายโทสะ คือจิตเป็นกุศลและอัพยากตโลกิยะ
5. เมื่อจิตมีโมหะ “สโมหํ จิตฺตํ” ก็รู้ชัดว่า จิตมีโมหะ คือจิตมีวิจิกิจฉา และอุจธัจจะ
6. เมื่อจิตหายโมหะ “วีตโมหํ จิตฺตํ” ก็รู้ชัดว่า จิตหายโมหะ คือจิตเป็นกุศลและอัพยากตฝ่ายโลกิยะ
7. เมื่อจิตหดหู่ “สงฺขิตฺตํ จิตฺตํ” ก็รู้ชัดว่า จิตหดหู่ ถูกถีนมิทธะครอบงำ
8. เมื่อจิตฟุ้งซ่าน “วิกฺขิตฺตํ จิตฺตํ” ก็รู้ชักว่า จิตฟุ้งซ่าน เพราะถูกอุทธจะครอบงำ
9. เมื่อจิตเป็นมหัคคตะ “มหคฺคตํ จิตฺตํ” ก็รู้ชัดว่า จิตเป็นมหัคคตะ เพราะเป็นรูปาวจรและอรูปาวจร
10. เมื่อจิตไม่เป็นมหัคคตะ “อมหคฺคฺตํ จิตฺตํ” ก็รู้ชัดว่า จิตไม่เป็นมหัคคตะ เพราะจิตเป็นกามาวจร
11. เมื่อจิตเป็นธรรมยิ่ง “สอุตฺตรํ จิตฺตํ” ก็รู้ว่ามีธรรมยิ่งกว่า เพราะจิตเป็นกามาวจร
12. เมื่อจิตไม่มีธรรมยิ่งกว่า “อนุตฺตรํ จิตฺตํ” ก็รู้ชัดว่าจิตไม่มีธรรมยิ่งกว่า พรหมวิหาร คือจิตให้ทานรักษาศีล
13. เมื่อจิตเป็นสมาธิ “สมาหิตํ จิตฺตํ” ก็รู้ชัดว่าจิตเป็นสมาธิ
14. เมื่อจิตไม่เป็นสมาธิ “อสมาหิตํ จิตฺตํ” ก็รู้ชัดว่าจิตไม่เป็นสมาธิ
15. เมื่อจิตหลุดพ้นแล้ว “วิมุตฺตํ จิตฺตํ” ก็รู้ชัดว่าจิตหลุดพ้นแล้ว
16. เมื่อจิตไม่หลุดพ้น “อวิมุตฺตํ จิตฺตํ” ก็รู้ชัดว่าจิตไม่หลุดพ้น

ผู้ปฏิบัติพึงพิจารณาเห็นจิตในจิตเป็นภายในบ้าง ภายนอกบ้าง เห็นทั้งภายในภายนอกบ้าง เห็นธรรมดาคือความเกิดขึ้นบ้าง ความเสื่อมบ้าง จิตมีอยู่เข้าไปตั้งเฉพาะหน้า ฯลฯ สักแต่ว่า

 

.ภิกษุนั้น ย่อมเสพเสนาสนะอันสงัดเงียบ คือ ป่า โคนไม้ ภูเขา ลำธารท้องถ้ำ ป่าช้า ป่าชัฏ ที่แจ้ง ลอมฟาง (อย่างใดอย่างหนึ่ง).

เธอไปสู่ป่าหรือไปสู่โคนไม้ หรือไปสู่เรือนว่างแล้ว ย่อมนั่งคู้ขาเข้าเป็นบัลลังก์ ตั้งกายตรงดำรงสติเฉพาะหน้า.
เธอละอภิชฌาในโลก มีจิตปราศจากอภิชฌา คอยชำระจิตจากอภิชฌา ; ละความประทุษร้ายด้วยอำนาจพยาบาท มีจิตไม่พยาบาทเป็นผู้กรุณา มีจิตหวังความเกื้อกูลในสัตว์ทั้งหลาย คอยชำระจิตจากความประทุษร้ายด้วยอำนาจพยาบาท ; ละถีนมิทธะ มีจิตปราศจากถีนมิทธะ มุ่งอยู่แต่ความสว่างในใจ มีสติสัปชัญญะ คอยชำระจิตจากถีนมิทธะ ; ละอุทธัจจกุกกุจจะ ไม่ฟุ้งซ่าน มีจิตสงบอยู่ในภายใน คอยชำระจิตจากอุทธัจจกุกกุจจะ ; ละวิจิกิจฉา ข้ามพ้นวิจิกิจฉาเสียได้ ไม่ต้องกล่าวว่า “นี่อะไรนี่อย่างไร ในกุศลธรรมทั้งหลาย (เพราะความสงสัย)”, คอยชำระจิตจากวิจิกิจฉา.

ภิกษุนั้น ครั้นละนิวรณ์ห้าประการ อันเป็นเครื่องเศร้าหมองจิตและทำปัญญาให้ถอยกำลังเหล่านี้ ได้แล้ว, เพราะสงัดจากกามทั้งหลาย _ _ _ฯลฯ_ _ _บรรลุฌานที่หนึ่ง _ _ _ ที่สอง _ _ _ ที่สาม _ _ _ และที่สี่ แล้วแลอยู่.

เธอ ครั้นจิตตั้งมั่น บริสุทธิ์ ผ่องใส ไม่มีกิเลส ปราศจากอุปกิเลสเป็นธรรมชาติอ่อนโยน ควรแก่การงาน ตั้งอยู่ได้ ถึงความไม่หวั่นไหวเช่นนี้แล้ว ก็น้อมจิตไปเฉพาะต่ออาสวักขยญาณ.
เธอ ย่อมรู้ชัดตามที่เป็นจริงว่านี้ทุกข์, นี้เหตุให้เกิดทุกข์, นี้ความดับไม่เหลือแห่งทุกข์, นี้ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งทุกข์ ; และย่อมรู้ชัดตามที่เป็นจริงว่า เหล่านี้อาสวะ, นี้เหตุให้เกิดอาสวะ, นี้ความดับไม่เหลือแห่งอาสวะ, นี้ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งอาสวะ, เมื่อรู้อยู่อย่างนี้ เห็นอยู่อย่างนี้ จิตก็หลุดพ้นจากกามาสวะ,ภวาสวะ, และอวิชชาสวะ ; ครั้นจิตหลุดพ้นแล้ว ก็เกิดญาณว่า หลุดพ้นแล้ว.
เธอ ย่อมรู้ชัดว่า “ชาติสิ้นแล้ว พรหมจรรย์อยู่จบแล้ว กิจที่ควรทำได้ทำสำเร็จแล้ว กิจอื่นที่จะต้องทำเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มีอีก” ดังนี้.

 

พระสังคิณี

กุสะลา ธัมมา อะกุสะลา ธัมมา อัพ๎ยากะตา ธัมมา ฯ
กะตะเม ธัมมา กุสะลา ฯ ยัส๎มิง สะมะเย กามาวะจะรัง กุสะลัง จิตตัง อุปปันนัง โหติ
โสมะนัสสะสะหะคะตัง ญาณะสัมปะยุตตัง รูปารัมมะณัง วา สัททารัมมะณัง วา คันธารัมมะณัง วา
ระสา รัมมะณัง วา โผฏฐัพพารัมมะณัง วา ธัมมารัมมะณัง วา ยัง ยัง วา ปะนารัพภะ
ตัส๎มิง สะมะเย ผัสโส โหติ อะวิกเขโป โหติ เย วา ปะนะ ตัส๎มิง สะมะเย อัญเญปิ
อัตถิ ปะฏิจจะสะมุปปันนา อะรูปิโน ธัมมา อิเม ธัมมา กุสะลา ฯ

 

Tonight-อโครจร
รู้ตัวเมือสายมันคือเรื่องเล่ามันคือเรื่องจริงชอบกะแค่ทำ
Allday-allnight Fake Stick with fake

 

ถ้าเธอยังไม่วางโทสับลง เธอก็ยากที่จะทำเช่นนั้น..

ถ้าเธอยังเที่ยวสนทนาไม่ยอมหยุด เธอจะไม่มีโอกาสทำอย่างนั้น..

ถ้าเธอยังเพ่งโทษคนอื่นอยู่เป็นนิจ เธอจะไม่มีโอกาสดำรงสติเฉพาะหน้า..

 

โอยยยยยย

 

ป๊าดดด ไม่กี่ ชม.

 

#เป็นไงการ้อง มาเสียใจตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว

#อดเที่ยวดอยเลย

#สักลูกเคยพิชิตป่ะละ

 

ไม่มีตังเล่นหุ่นไม่ออนซอนหลอก