เรื่องเด่น ปู่ฤาษีกไลโกฏิในดินแดนลี้ลับภูเขาควาย

ปู่ฤาษีกไลโกฏิในดินแดนลี้ลับภูเขาควาย

“หลวงปู่ซุน ติกขวีโร ” (ศิษย์ของสมเด็จลุน แห่งจำปาศักดิ์ ) ต่อมาท่านจึงข้ามโขงถึงฝั่งลาว ได้เข้าสู่มิติอันเร้นลับ “ภูเขาควาย” และได้พบเจอปู่ฤาษีมาลัยโกฎิ์ ได้รับการถ่ายทอดวิชาอันเร้นลับสุดยอดของสายนี้จนท่านได้เดินทางข้ามโขงกลับมาฝั่งไทย และได้มาสร้าง วัดป่าสีดาพระรามลักษณ์รัตนโคตร ท่านอยู่ที่วัดป่าฯจนท่านละสังขารเมื่อปีพุทธศักราช ๒๕๔๔ สิริอายุ ๗๗ พรรษา ร่างสังขารของท่านไว้ในโลงแก้ว

..สมัยหลวงปู่ทองทิพย์มีชีวิตอยู่…จะมีลูกศิษย์หลวงปู่ชื่อ แม่สอง..จะเป็นที่นำสารข่าวสารต่าง ๆ จากดินแดนผู้เขาควายมาถวายหลวงปู่ ทุก ๆ วันเพ็ญแกจะหายตัวไปจากบ้าน แม่สองเล่าว่า ตอนไปนั้นหลังจากที่สวดมนต์เสร็จ ก็จะมีแสงสว่างออกมาที่ประตู บ้างก็มีเสือโคร่งตัวใหญ่ ออกมาให้แม่สองขี่บนหลังไป บ้างก็เป็นรถมารับแม่สอง พอถึงแล้วเขาก็เรียกให้ลง ก็ลงก็ถึงพอดี กลับมาอีกครั้งก็วันเพ็ญต่อไป แล้วก็มาพร้อมกับจดหมายจากอาจารย์หลวงปู่ทองทิพย์ คือ พ่อปู่มหาฤๅษีมาลัยโกฏิ ที่ภูเขาควาย ปู่ฤาษีมาลัยโกฏิ ท่านอยู่ตั้งแต่สมัยพระพุทธเจ้าองค์แรกของภัทรกัปนี้ และจะรอจนถึงองค์สุดท้ายคือ พระศรีอาริยเมยไตร

“พระฤๅษีกไลยโกฎิ” หรือคนแถบภาคอีสานจะเรียกท่านว่า “ปู่ฤๅษีผ้าลายซึ่งอยู่ที่ภูเขาควาย ประเทศลาว โดยท่านจะรับเฉพาะลูกศิษย์ที่เป็นเชื้อสายของพระโพธิสัตว์เท่านั้น อย่างเช่นครูบาคำน้อย วัดภูกำพร้า อายุ 300 ปี และปู่บุญเหลือผู้สร้างศาลาแก้วกู่ จ.หนองคาย ก็เป็นลูกศิษย์ของท่านปู่ฤๅษีผ้าลายนี้เช่นกัน

หลวงปู่ทองทิพย์เคยเล่าให้ลูกศิษย์ที่ใกล้ชิดฟังว่า ท่านต้องไปร่วมประชุมเพื่อดูแลรักษาประเทศชาติและพระพุทธศาสนา สถานที่จัดประชุมอยู่ในวัดแห่งหนึ่ง ที่ตั้งอยู่ใกล้ๆ กับวัดพระธาตุพนม ในที่ประชุมนั้นปรากฏว่ามีหลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืด หลวงพ่อสดวัดปากน้ำภาษีเจริญ และสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) พรหมรังษี เข้าร่วมประชุมด้วย แห่งภูเขาควายและที่ภูเขาควายนั้นยังเป็นที่ตั้งของ “ธรรมสภา” ซึ่งธรรมสภานี้จะอยู่ในถ้ำขนาดใหญ่อันลึกลับ ใช้เป็นที่ประชุมของพระอภิญญาเพื่องานค้ำชูรักษาพระพุทธศาสนาจึงมีทั้งพระที่ยังมีชีวิตอยู่และพระที่ละสังขารไปแล้วอยู่มากมาย เชื่อกันว่าพระอภิญญาที่ละสังขารไปแล้วนั้นท่านก็ยังสามารถอธิษฐานร่างกายขึ้นมาใหม่ได้ โดยผู้ที่พบเห็นสามารถจับมือพูดคุยได้เหมือนคนธรรมดาทั่วไป จนไม่สามารถแยกออกได้ว่าท่านยังอยู่หรือสิ้นไปแล้ว

หลวงปู่ทองทิพย์นั้นท่านเป็นพระพี่พระน้องกับหลวงปู่เทพโลกอุดรมาหลายภพหลายชาติ ดังนั้นลูกศิษย์ที่อยู่อุปัฏฐากหลวงปู่ทองทิพย์ที่วัดหลายท่านจึงได้มีโอกาสพบกับหลวงปู่เทพโลกอุดร ซึ่งท่านมักจะแวะมาเยี่ยมเยียนพระน้องชายของท่านอยู่เสมอ ซึ่งปู่ใหญ่จะมาในรูปกายหลายแบบ เป็นพระหนุ่มผอมๆ เข้ามาเยี่ยมหลวงปู่ แต่เมื่อท่านกลับไปแล้วหลวงปู่ทองทิพย์จึงบอกว่าพระที่เณรบีบนวดรับใช้อยู่นั้นแท้จริงแล้วก็คือหลวงปู่เทพโลกอุดรซึ่งเป็นพระอภิญญาที่หลายๆ คนต่างอยากได้มีโอกาสพบเจอสักครั้งในชีวิต

แม้แต่การที่หลวงปู่ทองทิพย์ได้มาอยู่ที่วัดป่าสีดาฯ นี้ ก็ด้วยเป็นความต้องการของหลวงปู่เทพโลกอุดรที่ต้องการให้หลวงปู่ทองทิพย์ได้มาอยู่ประจำการเพื่อรักษาพระศาสนาในเขตอีสานเหนือนี้ โดยหลวงปู่เทพโลกอุดรเป็นผู้พาหลวงปู่ทองทิพย์เหาะมาจากภูเขาควายด้วยตัวของท่านเองทีเดียว เนื่องจากบริเวณวัดป่าสีดาฯ นี้เป็นสถานที่สำคัญที่พระพุทธเจ้าทั้ง 5 พระองค์จะต้องมาบำเพ็ญเพียรซึ่งก็ผ่านมาแล้ว 4 พระองค์ ในอนาคตก็จะเป็นที่บำเพ็ญเพียรของพระศรีอาริย์ (สถานที่จริงจะอยู่ลึกลงไปเป็นชั้นๆ ตามกฏที่ว่าเมื่อหมดหนึ่งพุทธันดรแล้วแผ่นดินจะสูงขึ้น 1 โยชน์)

โดย ทวีวัฒน์ เติมฤทธิ์ (อู๋)

 

เรื่องเพิ่มเติม เกี่ยวกับภูเขาควาย

 

นะโม โพธิสัตโต อาคันติมายะ อิติภะคะวา.

กราบ กราบ กราบ

 

ประวัติ หลวงปู่ซุน วัดเสือโก้ก

ใช้มือแแทงทะลุพื้นไม้หนา๔นิ้ว สะบัดทีเดียว ไม้แตกเป็นเสี่ยงๆ!! อย่างอัศจรรย์ "หลวงปู่ซุน วัดบ้านเสือโก้ก"ศิษย์สำเร็จลุน กำราบพวกชอบลองวิชา!!

หลวงปู่ซุน พระเถราจารย์ผู้เข้มขลังเมืองตักสิลานคร (มหาสารคาม)

ภิกษุผู้มีตบะบารมีแก่กล้า ศิษย์หลวงปู่สำเร็จลุน แห่งเมืองนครจำปาศักดิ์

พระครูสุนทรสาธุกิจ (หลวงปู่ซุน) วัดบ้านเสือโก้ก เกิดเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๒๙ บิดาชื่อ คำตัน มารดาชื่อ ผล เป็นบุตรคนที่ ๘ ในจำนวนพี่น้องร่วมบิดามารดา ๑๐ คน เกิดที่บ้านเปือย เขตอำเภอเมือง จังหวัดร้อยเอ็ด คุณพ่อคำตันตั้งชื่อบุตรชาย คนนี้ว่า ซุน นามสกุล ประสงค์คุณ เมื่อเด็กชายซุน อายุได้ ๕ ขวบ บิดา มารดา ได้พาย้ายถิ่นที่อยู่ เพื่อหาแหล่งทำกินใหม่ พร้อมกับญาติพี่น้องหลายครอบครัว มาอยู่ที่บ้านหนองเสือโฮ้ก (บ้านเสือโก้กในปัจจุบัน) โดยการเดินเม้ามา เมื่ออายุ ๑๔ ปีจึงได้บรรพชาเป็นสามเณร ที่วัดบ้านเสือโก้ก โดยมีพระอาจารย์สีดาเป็นผู้บรรพชาให้

เมื่อบวชเป็นสามเณรท่านได้ออกธุดงศ์เพื่อศึกษาหาความรู้ ตามสถานที่ต่างๆจนกระทั่งไปถึงใกล้เขตประเทศลาว ได้ข่าวว่ามีพระเกจิชื่อดังอยู่ที่ฝั่งลาว จึงตัดสินใจข้ามไปฝั่งประเทศลาว เพื่อที่จะขอฝากตัวเป็นศิษย์กับพระอาจารย์ พระอาจารย์องค์นั้นคือ สมเด็จลุน แห่งแขวงจำปาศักดิ์

ด้วยความขยัน เคร่งในวินัย สามเณร ซุน (ในขณะนี้) จึงได้รับความรู้ทั้งการเรียน และการอ่าน หนังสือภาษาขอมและลาวได้เป็นอย่างดี พร้อมทั้งคาถาอาคมต่างๆต่อมาจึงได้กราบนมัสการลาพระอาจารย์กลับบ้านประเทศไทย

ครั้นอายุได้ ๒๐ ปี ครบอุปสมบทเป็นพระภิกษุ จึงได้เข้าอุปสมบทเป็นพระภิกษุ เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๔๙ โดยมีพระครู อินทวงษาภิบาลเป็นพระอุปัชฌาย์ วัดคุ้ม ในเมืองร้อยเอ็ด มีพระอธิการ คือ วัดบ้านหนองไหล เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระอธิการ คัมภีร์ วัดบ้าน บาก เป็นพระ อนุสาวนาจารย์ เมื่อบวชเป็นพระแล้ว ท่านก็ได้พัฒนา บำรุงพุทธศาสนา ตลอดจนถนนหนทาง หนองน้ำเพื่อให้เป็นแหล่งอาศัยของญาติโยม ทำตนเป็นที่พึ่งพิงของผู้คนทุกชนชั้น จนเป็นที่เลื่อมใสของผู้อื่นอย่างมากมายจนได้รับพระราชทานสมณะศักดิ์เป็นพระครู สุนทรสาธุกิจ

สืบเนื่องจากท่านไม่เป็นคนอยู่นิ่ง ชอบพัฒนา มองกาลไกล ที่หมู่บ้านสนามในกลางป่ามีปางค์กู่เก่า มีวัตถุโบราณ ของมีค่ามากมาย และสถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ มีผู้คนเข้ามากราบไหว้เป็นประจำแม้จะอยู่กลางป่า ท่านจึงคิดอยากจะสร้างองค์พระพุทธรูปใหญ่ เพื่อครอบวัตถุโบราณไว้เพื่อป้องกันมิให้ศูนย์หาย ในคืนหนึ่งท่านจึงได้มานอนพักแรมที่แห่งนี้ และได้ตั้งจิตอธิฐานกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ว่าตัวท่านขออนุญาตสร้างองค์พระใหญ่ หากว่ามีบุญบารมีพอที่จะสร้างเสร็จขอให้เข้านิมิตรหรือหากจะไม่สำเร็จประการใดขอให้ชี้แนะในนิมิตรนั้น จนรุ่งเช้าท่านจึงได้บอกกับญาติโยมผู้ติดตามว่า เราจะสร้างพระพุทธรูปใหญ่ ณ ที่แห่งนี้ ขอให้ญาติโยมทั้งหลายบอกกล่าวต่อๆไป และจนในที่สุด ท่านก็ได้เริ่มก่อสร้างองค์พระพุทธรูปใหญ่ขึ้นในป่า เมื่อปี พ.ศ. และแล้วเสร็จในปี พ.ศ. โดยมีชาวบ้าน สนาม – เสือโก้ก บ้านใกล้เคียงและที่สำคัญคือผู้เลื่อมใสท่านทางจังหวัดร้อยเอ็ด อย่างเจ้าของรถโดยสาร เสี่ยประเสริฐ (เสี่ยเซ้ง) ชื่อจริงว่า ประเสริฐ อินทรกำแพง พร้อมทั้งครอบครัว และเพื่อนๆ มาช่วยในทุกๆด้าน จนสร้างได้สำเร็จอย่างไม่ยากนัก และองค์ประพุทธรูปใหญ่องค์นี้ ท่านได้ตั้งชื่อ ปรางค์ว่า พระพุทธนิมิต ชินราชมัธยมพุทธกาล ดังปรากฏเป็นหลักฐานไว้ให้ผู้คนชาวพุทธได้กราบไหว้บูชา ตราบจนถึงทุกวันนี้ และทุกปีของวันเพ็ญเดือน ๕ (คือ ๑๕ ค่ำ เดือน ๕) ของทุกๆปีจะมีประเพณีสรงกู่ ณ วัดกู่สุนทราราม (วัดกู่สนาม) บ้านกู่สนาม ตำบลเสือโก้ก อำเภอวาปีปทุม จังหวัดมหาสารคาม วัดกู่สนามแห่งนี้ ท่านได้ตั้งขึ้นพร้อมกับสร้างองค์พระใหญ่ และเมื่อท่านสร้างเสร็จไม่นานท่านก็เริ่มอาพาธ และในที่สุดท่านก็ได้จากญาติโยมไปด้วยโรคชรา มรณภาพที่วัดกู่สุนทราราม (วัดกู่สนาม) เมื่อวันที่ ๒๙กันยายน ๒๕๐๔ สิริอายุได้ ๗๖ พรรษา

บุญญาภินิหารหลวงปู่ซุน

กาลครั้งหนึ่งคุณตาทองแดง อดีตผู้จัดการวงหมอลำ (หัวหน้าวงหมอลำ) คณะหนึ่งในโผล่งฟ้าในอดีต ปัจจุบันเป็นคณะดอกฟ้าสารคาม ยกให้ลูกชายสานต่อ ท่านคือตาผมเอง เป็นลูกศิษย์ที่สืบทอดวิชาจากหลวงปู่ วิชาครูอ้อ วิชามหาช้างเทียมแม่(ตัวผู้) และ (ตัวเมีย) ฯลฯ สืบทอดวิชาในช่วงปี พ.ศ.๒๔๙๘-๒๕๐๐ ล้ำเรียนวิชากับหลวงปู่ถึงสองปีเต็ม เรียนกับเพื่อน ปัจจุบันเป็นทหารเกษียนราชการ แต่ก็ยังกลับมาไหว้ครูทุกปี จนหลวงปู่สิ้นอายุไข.....

https://www.tnews.co.th/religion/445726/ใช้มือแแทงทะลุพื้นไม้หนา๔นิ้ว-สะบัดทีเดียว-ไม้แตกเป็นเสี่ยงๆ!!-อย่างอัศจรรย์-"%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%9B%E0%B8%B9%E0%B9%88%E0%B8%8B%E0%B8%B8%E0%B8%99-%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%94%E0%B8%9A%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B9%82%E0%B8%81%E0%B9%89%E0%B8%81"%E0%B8%A8%E0%B8%B4%E0%B8%A9%E0%B8%A2%E0%B9%8C%E0%B8%AA%E0%B8%B3%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B9%87%E0%B8%88%E0%B8%A5%E0%B8%B8%E0%B8%99-%E0%B8%81%E0%B8%B3%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%9A%E0%B8%9E%E0%B8%A7%E0%B8%81%E0%B8%8A%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%A5%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%8A%E0%B8%B2!!

 

แก้ไขเป็น
หลวงปู่ทองทิพย์ นับถือ หลวงปู่ซุน ติกขวีโร ” (ศิษย์ของสมเด็จลุน แห่งจำปาศักดิ์ ) เป็นอาจารย์ หลวงปู่ทองทิพย์ข้ามโขงถึงฝั่งลาว ได้เข้าสู่มิติอันเร้นลับ “ภูเขาควาย” และได้พบเจอปู่ฤาษีมาลัยโกฎิ์ ได้รับการถ่ายทอดวิชาอันเร้นลับสุดยอดของสายนี้จนท่านได้สำเร็จธรรมในขั้นของพระมหาโพธิสัตว์(สำเร็จโพธิญาณ) ได้มีบัญชาจากภูเขาควาย ให้หลวงปู่ทองทิพย์เดินทางข้ามโขงกลับมาฝั่งไทยมาบำเพ็ญบารมีที่ป่าสีดาพระรามลักษณ์ รัตนโคตร

หลวงปู่ข้ามโขงมาครั้งแรก ท่านได้ไปบำเพ็ญภาวนาอยู่ที่พระธาตุพนม เจ้าอาวาสวัดพระธาตุพนมสมั้ยนั้น(ประมาณปี 2498)ต้องการให้หลวงปู่ทองทิพย์อยู่ดูแลพระธาตุพนม หลวงปู่จึงแอบออกจากวัดพระธาตุพนมตอนกลางคืน ธุดงค์มาในเขต จ.หนองคาย ท่านไปภาวนาอยู่ในป่าริมแม่น้ำโขง มีชาวบ้านไปพบท่านและมีความศรัทธา จึงนิมนต์มาปฏิบัติธรรมในป่าแห่งหนึ่ง ปัจจุบันคือวัดพุทธนิคม ต.สีกาย อ.เมือง จ.หนองคาย (ห่างจากที่พักสงฆ์ป่าสีดาประมาณ 2 ก.ม.) จากนั้นหลวงปู่ได้มอบหมายให้พระสงฆ์ลูกศิษย์ท่านอยู่ดูแลที่วัดพุทธนิคม และหลวงปู่ย้ายไปภาวนาอยู่ที่ป่าบ้านโคก(ปัจจุบันคือวัดโคกวนาราม)และได้ให้พระลูกศิษย์อยู่ดูแลวัดโคกวนาราม หลวงปู่ก็ได้ธุดงค์มาภาวนาที่ดอนพิพวย(ปัจจุบันคือที่พักสงฆ์ป่าสีดาพระรามลักษณ์รัตนโคตร)ท่านบำเพ็ญอยู่ที่ป่าสีดาฯจนท่านละสังขารเมื่อปีพุทธศักราช ๒๕๔๔ สิริอายุ ๗๗ พรรษา ร่างสังขารของท่านไว้ในโลงแก้ว

 

ขอบคุณมากครับ