ห้องแมวยิ้ม สัพเพ เหระ อะไรก็เอามาลงกระทู้นี้ได้ครับ

ข้าพเจ้าว่าถ้าอย่างนั้นไปคุยกับคนกลุ่มเขากะลาลองดูนะ...จะรู้ว่ามีคนบ้าในเมืองไทยเพียบเลย...หรือไม่ก็ไปคุยกับ พีท ทองเจือ....

พูดไปสองไพรเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง

 

เรื่องจากเขากะลา ผมว่าจริงบ้างไม่จริงบ้างล่ะนะ พวกเขากัลา หมกมุ่นอยู่กับ มนตด เวลาเกิดเรื่องอะไรแปลก ไๆ ขึ้น ความคิดเขาก็จะเชื่อมเรื่งราวไปหาคำว่า มนตด โดยอัตโนมัติ ว่วนตัวเรื่องเขากะลา ผมว่าจริงบ้าง แต่ไม่น่าจะทั้งหมด

 

จิตผ่านตัวกลางเท่ากับของจริง

 

.

คนอยากเป็นพระพุทธเจ้านี่ ต้องบินสูงแต่ไหนนะ ขนาดแค่สาวกยังหืดขึ้นคอ 55

สำหรับปวีนะ เสน่ห์ของ ผช เบสิคๆ ที่เรามองเลยนะ คือความเป็นผู้นำ บางทีมันดูออกนะเวลาโพสว่าคนนี้มีตรงนี้มั้ย เทอว่าตัวเทอมีมั้ย 55

 

กลุ่มนั้นมันอยู่ในแต่กะลา โดนครอบล้างสมองเรียบ เลยไม่รู้โลกดำเนินไปถึงไหนแล้ว ยังโง่งมงายกับ UFO อยู่เลย ว่าแต่บักหงบไหนว่าจะลาเว็ปไม่มาอีกแล้วไง ไม่รักษาสัจจะแบบนี้ใช้ไม่ได้เลย เรื่องง่ายๆแค่นี้ก็พลาด ไม่รู้จักดูเรื่องราวก่อนหน้าเป็นบทเรียน ป้ามหาภัยรักษาสัจจะได้ที่ไหนบอกว่าจะไม่มาโพสอีกแล้วที่ไหนได้ใช้ไอดีใหม่โพส พอถามก็บอกว่าไม่ใช่ พอโดนขยี้หนักเข้าถึงยอมรับ นี่ล่ะหนอสันดานผิดคำพูดตัวเองของพวกผู้วิเศษจอมปลอม

ให้เขาบำเพ็ญแบบวิริยะบารมีไปก็ได้ แต่ดูทรงแล้วน่าจะอยู่ได้ไม่นาน ถอดใจลาพุทธภูมิไปอย่างแน่นอน แนะนำให้เลิกเล่นเวปนี้แล้วการปฏิบัติจะก้าวหน้าขึ้นอีกมากอยู่ในนี้มีแต่ข้อมูลขยะที่พวกผู้วิเศษและสาวกโปรยปรายเอาไว้ตลอด เสพมากเข้าจะพาให้หลงทางยิ่งกว่าเดิมมาก

 

ดูก่อน.. แมวซาฯ

เลิกตำหนิตัวเอง ชาติ ภพ และ ความไม่เอาไหน

แล้วตั้งใจให้มั่น อยู่กับหลักที่พึงมี

แล้วที่เหลือ จะตามมาเอง

 

ดูก่อนท่านฟอล คนเรามีอุปสรรคไม่เหมือนกัน นะครับ

 

ก็ตอนนี้ ไม่ได้คิดจะเป็นผู้นำใคร แล้ว จะมีไปทำไม ความเป็นผู้นำ แล้วจะให้ผมเอาความคิดเพี้ยนๆ ไปนำใครล่ะครับ ถ้าผมนำใครมันจะไปไม่รอดเอา ในเมื่อรู้ว่าตัวเองนำใครแล้วจะพาเขาไปไม่รอด ก็ถอยสิ คนที่อยู่ข้างหลังเขาจะได้ไปเร็วกว่า

ชาตินี้พอใจแค่อยู่สงบ ๆ เรียนรู้สิ่งที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ตัว ไปวัน ๆ เท่านั้นเอง สิ่งที่ผมสนใจ ผมจะพยายามเรียนรู้ให้ลึกที่สุดเท่าที่ผมจะพอใจอ่านะ ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน คงเพราะต้องการเข้าใจปัญหาต่าง ๆ อย่างทะลุปรุโปร่ง เอาไว้แก้ความทุกข์ให้ตัวเองกะคนอื่น แต่ ให้ตายเถอะ เรื่องของตัวเองนี่ไปไม่เคยรอดเลย 555 ผมมีข้อจำกัดให้ตัวเองมากไป คนอื่นก็ไม่เข้าใจ และไม่ยอมรับสิ่งที่เราคิด อาจจะมองว่าเราทำอะไรไม่เหมือนคนปกติด้วยมั้ง อย่างเช่น เราไม่ล่าสัตว์เพื่อเลี้ยงชีวิต เขาก็มองเราไม่เอาไหน อุปสรรคเยอะ...

การทำความเข้าใจคนอื่นมันยากนะ..
การไม่คาดหวังในตัวคนอื่น มันก็ยากเหมือนกันสำหรับคนปกติ..

อย่างเราคาดหวังว่าอยากให้อีกคน เป็นนายกงี้ แต่คนที่เราคาดหวังเขาอาจจะพอใจเป็นแค่สมาชิกสภาผู้แทนธรรมดา ๆ ก็ว่าไป

บางคนก็คาดหวังให้ผช หน้าตาดี ๆ เลิกเป๊นเกย์ แต่เขาก็เป็นได้แต่เกย์น่ะแหละ
คนที่เราคาดหวังให้เขาทำให้ ถ้าเขาทำให้เราก็มีความสุข ถ้าไม่ทำให้เราก็ไม่สบายใจ เป็นซะอย่างนี้แหละ คนเรา

พูดไปแล้วก็เข้าตัวเองที่มีความทุกจ์อยู่ช่วงนี้ ที่คาดหวังความช่วยเหลือจากคนใกล้ตัวอยู่ บางครั่งแม้เรารู้ว่าเราไม่ควรจะคาดหวังอะไรจากใครมาก เมื่อเขาทำใำเราผิดหวังเราก็ยังทำใจไม่ค่อยจะได้อ่านะ ... ไอ้ผมก็พอปล่อยวางได้บ้างแหละถ้าเป็นเรื่องของคนไกล ๆ ตัว ส่วนคนที่อยู่ใกล้ ๆ ตัวนี่เหนื่อยแล้วเหนื่อยอีก 555

 

ว่าแต่ว่า ช่วงนี้ผมก็สังเกตการณ์ ความเป็นผู้นำอยู่เหมือนกันนะ เมืองไทยมีผู้นำที่ผมไม่ชอบเยอะเลยแหละ บสงคนที่ชอบก็มี นิสัย หรือความประพฤติบางอย่างไม่ดีเหมือนกัน 555

พอดีว่าผมไม่ชอบการนำโดยใช้อำนาจ หรือนำด้วยความลวงน่ะ ผมเลยพยายามศึกษาความจริงของสิ่งต่าง ๆ อยู่ เอาเป็นว่า ชาตินี้ผมขอเป็นไอ้ขี้แพ้อย่างนี้ไปก่อนแล้วกัน

 

เมื่อวานเขียนอย่าง ว่าอยากช่วยคนด้วยพร๊อพเจ็คพระพุทธเจ้า (3 บรรทัดท้าย) แต่วันนี้เขียนอย่าง

จริงๆ fallenz เขียนดีมาก สรุปตรงประเด็นใน 3 บรรทัด เลิกดูถูกตัวเองซะที และอย่าเอาอุปสรรคมาอ้าง ทุกคนมันก้อเจอกันทั้งนั่นแหล่ะ แต่เพราะความไม่เอาไหนของเทอต่างหาก ที่ทำให้เทอเป็นแบบนี้

 

ใช่ ก็อยากช่วยคน แต่การช่วยคนมีนไม่ได้จำเป็นว่าจะต้องทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ไม่ใช่เหรอ ก็ช่วยเล็ก ๆ น้อย ๆ ไปก่อยก็ได้

 

ส่วนความไม่เอาไหนของผมน่ะ มันก็มาจากปัญหาหลาย ๆ อย่างน่ะนะ เอาเป็นว่าผมเป็นคนไม่เหมือนชาวบ้านละกัน คุณฟอลพูดถูกไม่เถียง แต่ผมเจอไอ้ประโยคแบบนี้แหละมาทั่งชีวิต การบอกที่เหมือนการห้าม มันไม่ได้ช่วยให้คนโง่ที่ไม่รู้จะทำยังไงให้ เลิกตำหนิตัวเอง เลิกตำหนิตัวเองได้เลย เพราะ ผมทำอะไรก็โดนตำหนิตลอด ทำตามคำสั่งได้ไม่ดี แล้วก็ไม่ได้รับการสั่งสอนว่าที่ถูกน่ะต้องทำยังไง = = ต้องหาวิธีเอง เหนื่อย 555 ต้นทุนก็น้อยกว่าชาวบ้านอีก รู้สึกทำอะไรไม่เคยถูกเลย คนเรามีปัญหาต่างกันนะ มันไม่ใช่ข้ออ้างใด ๆ

 

หลักที่พึงมีของผมตอนนี้ไม่มีแล้ว สิ่งที่โดนปลูกฝังมาผมไม่รู้แล้วว่าอะไรดีไม่ดี ตอนนี้ผมแค่ทำตามความเชื่อของตัวเองเท่านั้น คนที่รู้ก็รู้ไปดิ แล้วคนที่รู้ลืมความไม่รู้ไปแล้วเหรอ..

คนเราทุกคนมีความต้องการไปเหมือนกันหรอก
บางคนอาจจะต้องการการชี้นำ
บางคนอาจจะต้องการข้อปฏิบัติ

ส่วนผม ต้องการความเข้าใจไอ้โลกบ้า ๆ นี้ยิ่งกว่าสิ่งใด
ก็แล้วแต่ใครจะมองผมว่ายังไง สิ่งที่คุณรู้ มันอาจจะไม่ใช่ทั้งหมดของผม

ผมไม่ได้นับถือศาสนาพุทธ แต่ศรัทธาในคำสอนของศาสนาพุทธ
และผมเรียนรู้อยู่ในศาสนาพุทธ.. เพราะต้องการเป็นพระพุทธเจ้า
วันพระไม่ได้มีหนเดียว ก่อนจะช่วยคนอื่น ช่วยตัวเองให้รอดก่อนไง ผมไม่ได้พูดขัดเจตนารมย์ของตัวเอง คุณปวีร์แต่ตีความตามใจตัวเองแค่นั้น แล้วทำไมไม่ช่วยวันนี้ เดี๋ยวนี้ โอกาสไม่มี และความพร้อมไม่มี โอเค๊..

 

เออๆ ปวีขอโทษ ถ้าพูดแรง จะนับศาสนาไหน มีปัญหาไรในชีวิต อยากเป็นไร ก็ตามใจเทอเถอะ

จงหน้าด้าน ก้าวเดินต่อไป อย่าได้แคร์สื่อ อยากทำไรทำไปโลด

 

ผมไม่ได้โกรธ เพราะผมรู้ว่าผมไม่ใช่คนที่ใครจะต้องให้ความใส่ใจเพื่อทำความเข้าใจขนาดนั้น แค่ไม่พอใจเล็กๆ เท่านั้นแหละ ส่วนเหตุผลที่ไม่พอใจก็แค่ ผมไม่ชอบการโดนตีกรอบน่ะ ว่าทำไมไม่เป็นงั้น ๆๆๆๆ แค่น้นแหละ ไม่ได้หงุดหงิดไรมาก เพราะผมรู้ว่าคุณปวีร์เป็นคนตรง ซึ่งผมชอบนะ

ถ้ามีครอบครัวก็ใส่ใจพวกเขาให้เยอะ ๆ ถ้ามีลูกก็สอนให้ลูกรู้จักใส่ใจคนอื่นด้วยละกัน ชีวิตครอบครัวจะได้มีความสุข

 

คุณฟอลเลนไม่ได้พูดผิด ผมแค่เบื่อกับคำสอนแบบไทย ๆ ห้ามอีกแล้ว แทนที่จะห้าม ช่วยทำให้เขาพ้นจากสภาวะตรงนั้นแทนได้มั้ย เพราะเขาก็อยากพ้น แต่ไอ้คำพูดประมาณนี้ บางคนเขาก็รู้ว่าต้องหยุด แต่เขาก็ไม่รู้จะทำยังไงให้พ้นจากสภาวะนี้ ที่ผมคิดอยู่คืออะไรแบบนี้แหละ ผมรู้ว่าคุณฟอลเลนพูดถูก แต่ผมรู้สึกว่ามันไม่ได้ช่วยอะไรผมเลย และขอโทษที่มีปฏิกิริยาตอบโต้ที่ไม่เหมาะสมเท่าไร

เชื่อว่าบนโลกนี้ก็น่าจะมีคนคิดแบบผมอยู่บ้าง
แต่ไม่น่าจะเยอะ

 

ตรงไหนที่ปวีบอกว่าทำไมไม่ช่วยวันนี้ เดี๋ยวนี้ ลองย้อนกลับไปดูที่เทอเขียนดิ เมื่อวานกะวันนี้เขียนเหมือนกันมั้ย

ยอมรับไม่ได้หรอ ว่าตัวเองเป็นคนที่ดูถูกตัวเองอยู่ตลอดเวลา ไม่มีความมั่นใจ ถ้าจะยกข้ออ้างมาอ้างว่าเพราะตัวเองผิดปกติกว่าชาวบ้าน ความคิด มุมมองเลยเพี้ยน เลยอ่อนแอกว่าคนอื่น บอกความไม่เอาไหนของตัวเองเหอะ ที่ทำให้จมอยู่แค่นี้

ปวีมีเพื่อนสาวสอง ที่มีปัญหาครอบครัว แฟนที่มาเกาะ ต้องดิ้นรน ตบตีแย่งงานกะคนกลางคืน ให้ตัวเองมีเงินมาเลี้ยงชีพ โดนหลอก เสี่ยงโรค อยู่บางส่วน หรือเพื่อนที่ปัจจุบันเป็นพระป่าไปแล้ว พ่อไม่ยอมรับ ครอบครัวไม่ยอมรับสิ่งที่เขาคิด แต่เราก้อคุยกัน ให้กำลังใจเขาตลอด (แต่เป็นพระคุยไม่ได้แล้ว) เขาก้อเอาชนะแรงต้านตรงนั้น สู้กะปัญหาชีวิตไปได้

อะไรที่เทอคิดว่าปัญหาชีวิตเทอหนักมากกว่าคนอื่น มีปมมากกว่าคนอื่น ตัวเทอชีวิตยังสู้เพื่อนปวีที่เป็นสาวสอง ไม่ติดเลยสักนิด

 

ผมก็ไม่ได้ปฏิเสธนี่ว่าผมดูถูกตัวเอง ทางที่คนเราเลือกเดิน ไม่เหมือนกันไงครับ ดูถูกตัวเองกับดูตัวเองถูก ผมว่าผมดูตัวเองถูกมากกว่านะ ถ้าผมไม่โง่ ป่านนี้ผมคงพ้นจากภาวะที่เป็นอยู่นานละ ผมไม่ได้มองตัวเองว่าเพี้ยนนะ ผมมองคนอื่นว่าเพี้ยนมากกว่า แต่ เพราะผมมองคนอื่นว่าเพี้ยน ผมก็เลยเพี้ยน เพี้ยนที่ไม่เหมือนเขา ไอ้การที่ผมจะไปพูดว่าคนอื่เพี้ยนมันเลยแปลก ๆ เพราะผมเป็นคนส่วนน้อย

คนอื่นก็มีทางของเขา เขาตัดสินใจทำอะไรมันก็เรื่องของเขา ผมไม่ใช่พวกเขา สิ่งที่พวกเขาแคร์ กับสิ่งที่ผมแคร์มันไม่เหมือนกัน

 

คือผมพูดว่าจะเป็นผู้นำ แต่สิ่งที่ผมทำมันไม่เหมือนคนที่จะไปเป็นผู้นำเลยงั้นเหรอ หรือยังไง ผมไม่เข้าใจว่าเมื่อวานพูดอีกอย่างวันนี้พูดอีกอย่างของคุณปวีร์คืออะไรยังไง เหลามา

 

คนเราคิดว่าปัญหาชีวิตของตัวเองหนักที่สุดเสมอนั่นแหละ คนหลายคนในนี้ อาจจะคิดว่าผมเก่งกว่าที่ผมคิด แต่ ในนี้กับชีวิตจริงมันต่างกันนะ อย่าลืมกันสิ ว่าเรารู้จักกันแค่ในนี้ไม่ใช่ในชีวิตจริง และยังมีอีกหลายเรื่องในชีวิตผมที่พวกคุณไม่รู้กัน