จะฝึก กายคตาสติ ต้องตัดคำภาวนาทุกชนิดทิ้งครับ ยกเว้น..?

เดี๋ยวผมไปเล่นตรงนู้นก่อนนะ 555

 

เล่นตรงนี้แหล่ะ...
ไม่งั้น ผมก็ไม่มีเพื่อน คอยส่ง มุก ดิ
ผมคนรอ ตบ มุก..เครๆนะ

 

อันนี้สติปัฏฐานเกิดใช่ไหมครับ

แล้วถ้ามีเจตนาเข้าไปกำหนดรู้เฉยๆหละครับ

 

คืองี้นะ..นี่ฟามจริงเลยนะ พูดครั้งเดียวนะ ไม่อยากพูดมาก เดี๋ยววิญญาณ ปวีรัชชาเข้าสิง เดี๋ยวของขึ้น...อิอิ

คนที่จะ ทำลายอัตตาตัวตน ได้หมดจด ..คือ มันต้อง ชำระ อาสวะที่ตกค้างในขันธ์ห้า ก็ กิเลสตัณหา อันเดียวกัน นั่นแหล่ะ โทมนัส โสมมนัส แล้วแต่จะเรียก
ทีนี้ จะหมายถึง สิ่งทั้งหลายที่ยัง เป็นข้อสงสัย หรือ ความไม่รู้ ในจิต นั่นแหล่ะ ที่มันเป็น สัญญาตกค้าง ติดอยู่ ที่ ยังหาคำตอบไม่ได้...ดังนั้น..ตรงนี้ จึงเป็น ประเด็นที่สำคัญ ในการ ชำระ เพื่อความหมดจด หมดสิ้นความสงสัย เพิ่อดับอัตตาตัวตน เพื่อดับอวิชชา

นี่ ..มันอเป็น อย่าง นี้

จะมานั่งคิดเอา มัน ปัญญาตนเอง มันไม่พอ มันไม่เห็น

นี่ เพียงแต่เล่าให้ฟังนะ...ป๋มไม่ได้ปู๊ด

 

อรูป..เข้าปุ๊บ ก็เป็น อากาสาเลย..จะกำหนดอะไรได้ มันว่างเปล่า ไร้ขอบเขต ไม่มีที่มา ที่ไป ไม่มีทางออก ...มันเป็นอยู่แบบนั้น คิดทำอะไร คิดยังไง มันก็ ไม่เจออะไร เลย...รู้แต่ว่า นี่คือ โลกของข้า ข้าคุม ใครอย่าแตะ
อิอิ
แล้วธรรมอะไรคือทางออกจากอากาสา(รู้แต่อากาศ แต่ไม่รู้อะไรเลย)

ถ้าออกจาก อากาสาได้ ก็จะเข้า วิญญาณเป็นอารมณ์ (มันอยากจะรู้ไปหมด)..แต่ มันจะจบรู้ ได้อย่างไร
ธรรมอะไร จึงจะมาทำให้ รู้ มัน จบลงได้(อยากรู้จบลงได้)


ถ้าออกจาก วิญญาณมาได้ เข้า อากิญ ความไม่มีอะไรเป็นอารมณ์(ไม่อยากรู้อะไรละ)
ธรรมอะไรจึงจะทำไห้ออกจาก ความไม่มีอะไรได้(ไม่อยากรู้จบลงได้)

ถ้าออกจาก อากิญ ก็เข้า เนวาเนวะ มีสัญญาก็ไช่ ไม่มีสัญญาก็ไช่ เป็นอารมณ์(ความสงสัย)
ธรรมบทไหน จึงจะมาทำให้ พ้นจาก เนวาเนวะ(พ้นจากความสงสัย)

นี่ มันล้วนอาศัย ธรรม ทั้งนั้น

นี่ก็เพียงแต่เล่าให้ฟังนะ ป๋มไม่ได้ปู๊ด...อิอิ

 

ดังนั้น ประเด็นสำคัญก็คือ ท่านได้ฝึกสติปัฏฐานสี่ ผ่านการ ปล่อยวาง กายใจ มาได้จริงหรือ ได้ ไตรลักษณ์ญาณ..มาแล้วจริงหรือ ท่านเข้าสู่อรูปฌาณ จริงหรือ

หรือแค่นั่งปั่นจิต ขึ้นรูปฌาณเป็น เข้าถึง เอกัคคตารมณ์ แล้วมาตีความว่า นี่คือ ผ่าน รูปฌาณมา.อิอิ

ไปไกลๆเลย คนพวกนี

 

จะเรียกว่าสติปัฏฐานเกิดก้ได้
มันมีเจตนาตลอดสายแน่นอนครับในการเจริญมรรค

ฉนั้น ตรงนี้ไม่ต้องไปสนใจ

จิตจะบ่มจะพอกพูนสติปัญญาไปเองโดยอัตโนมัติ เป็นส่วนผลงานที่จิตจะดำเนินไปเอง
จิตจะตัดสิน อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ด้วยตัวจิตเอง

เราเพียงให้อาหารของสติปัฏฐานไปเรื่อยๆ
มีเจตนากำหนดรู้เฉยๆหละครับไปเรื่อยๆ

 

ทีนี้ มาประเด็น สุดท้าย ที่สำคัญเลย

จะหาใคร มาเป็นเหมือนกระจกส่อง ตัวเรา ให้เราเห็น อาสวะในขันธ์ในจิต

ก็หาคนที่ เขา มีความสามารถ รู้จิตอ่านใจคนได้...แต่ไม่พอ
คนที่รู้จิตอ่านใจคนได้ ต้องเป็นผู้ที่เคย ผ่านการชำระ อรูปฌาณมาแล้วเท่านั้น
จึงจะมาเป็นผู้ชี้ เพื่อ ชำระได้

เพราะถ้า เอาพวก แค่รู้จิตอ่านใจได้ แต่ชำระไม่ได้ มันจะพากันหลง ไปอีกไง มันจะเป็นการทักท้วงเพื่ออวดตน ไม่เป็นไปเพื่อการชำระ
ไปโน่น แดนนิพพาน แดนสุญตา แดนอนัตตา แดนอมตะ จิตจักรวาล ความว่างเปล่า พรหมลูกฟัก...พากันวิปัสสนึก..เอาไง มาสะกดจิตหมู่ล่ะ ทีนี้...
อิอิ

แค่เพียงแต่เล่าให้ฟัง ป๋มไม่ได้ปู๊ดนะ

 

เคๆครับ อ. จะลองดูครับ

 

HOMELESS..นี่ไง "การรู้สึกตัวทั่วพร้อม"..ประโยคนี้ไง

"..สติของเธอที่ตั้งมั่นอยู่ ว่ากายมีอยู่ก็เพียงสักว่าความรู้ เพียงสักว่าอาศัยระลึกเท่านั้น.."

.. รู้สึกตัวทั่วพร้อม นี่ไงแล้วจิตจะพัฒนาไปเป็น.. สติปัฏฐานสี่เองจิตจะเกาะฐานไหน เรื่องของเขาแต่พยายาม ให้อยู่ในฐานกายก่อนเพื่อใช้กาย-ลม-เป็น เสาเขื่อน-เสาหลัก-เมื่อสติสมาธิเกิดมากขึ้น ถ้าทำขั้นต้นได้ คุณจะสนุกกับการอยู่กับ"ความรู้สึกตัวทั่วพร้อมครับ"..

 

ตรงนี้แหละครับ ที่เพี้ยนกันหมด..อสุภฯล แบบลัดขั้นตอนหรือ ปฏิบัติผิดๆ บ้ากันหมดครับ ว่างๆจะเขียนให้อ่าน..ตอนนี้ขอจิบนำ้ชา-รอขมาจากไอ้ไบโพลา..มันก่อน.

 

น้ำชา ผมยกมาเอง ไส่ยาถ่ายด้วย
เอ้าท่าน ต้นไบโพล่า เชิญยกซดๆ..อิอิ

 

..HOMELESS..คุณเล่นมั่วไปหมดแล้ว คุณเข้าใจสติปัฏฐานสี่ไหมครับ..สภาวะจิตเขาเป็นสมาธิตั้งแต่ "ความรู้สึกรู้ตัวทั่วพร้อมเ้กิดแล้ว" จิตคุณจะเกาะที่ฐานกายเป็นหลัก-เสาเขื่อนเสาหลัก- จิตทรงสมาธิ สภาวะสมาธิเกิดแล้วคุณไม่มีเจตนา..ไม่มีเจตนาเข้าไปกำหนดรู้เฉยๆ..มันคนละสภาวะแล้ว

 

อืม พูดดีๆ..เอ้า น้ำชา ยกซดๆ ยังมีอีกเยอะ
ระวังติดคอ ค่อยๆซดท่าน อิอิ

 

พี่ปราบ..ผมว่ามันชัดในตัวเองอยู่แล้วครับ เช่น พุทธโธ..พี่ปราบท่องคำนี้เมื่อใด-จะเห็น แต่ตัวอักษร-หนังสือ "พุทโธ" ขึ้นมาในใจทันที หรือไม่บางคน จะทิ้งสัญญาล่วงหน้าคือ ตัวอักษร-ภาษา-ไปเกาะ "รูปภาพ-พระพุทธรูป".. แทน-เมื่อท่อง พุทโธ-หรือสัมมาอรหังแบบธรรมกาย
แทบหาไม่ได้เลยที่จิต เมื่อท่อง "พุทโธ" แล้ว จิตจะไปจับ พระมหากรุณาธิคุณ คำสอน ความเมตตา ของพจ.ในหมวดธรรมมานุปัสสนาเลย
..หลักฐานก็คือ ไม่เคยได้อ่าน จากปากพระป่าองค์ไหนๆมาแสดงธรรมเลยครับ

 

ถ้าเตียบ่อกี้ไม่ตอบ

ป๋มค่อย มาตอบพี่เกิด

ไปกินข้าวต้มเดือนฉิบฉองก่อง ฮิ้วว

 

เขาให้ พุท..พร้อมลมเข้า ให้ โท..พร้อมลมออก ไม่ไช่หรือ..ท่านต้นไบโพล่า

ท่องพร้อมจับลม และ รู้ทั่วกาย ..แบบนี้

 

ท่าน วรณ์นิ-จับลมหายใจ-กาย-ไปเลย-เท่ากับจับความรู้สึกไปเลย-เข้าถึงกริยาจิตทันที-จิตจะทิ้งสัญญา-สมมุติ-ภาษาอักษร-พุทโธ ไป..ไม่ดีกว่ารึครับ
..เปลี่ยนนำ้ชาเป็น เห็ดหลินจื-ถั่งเช่า-โสมเกาหลี-บัวหิมะ ได้ไหมครับ สักจอกร้อนๆ (ไอ้ที่กินแล้ว บัวขาวเตะ-ขาหัก-กระดูกหักหมดในศึกคุนลุ้น-นั่นไม่เอาครับ)

 

จะฝึกกำลังภายในเหรอ จึงถามหาบัวหิมะ โสมเกาหลี
ตกลง...จัดให้ แต่ผมเป็นคนต้ม เป็นคนยกนะ (พร้อมยาถ่าย)
เครๆ...ตกลงตามนั้น

เริ่มต้นก็ท่องพุทโธ จับลม รู้ทั่วกาย
พอเริ่มสงบ พุทโธจะหาย เหลือลม กับรู้กาย
พอลมหาย จะเหลือรู้กาย...
แต่ถ้ากายหาย จะเหลือ จิตดวงเดียว
ทีนี้ พระพุทธเจ้าให้ถอยฌาณมา รับรู้ เวทนาอารมณ์ของกาย คือ กายคตาสติ
มันถึงจะเป็นดูกาย จริงๆ ดูได้ทุกท่า ต้องฝึก ดูได้ทุกท่า ยืนเดินนั่งนอน

 

มันจะยากไอ้ตรง ที่ ถอยจากฌาณสี่ มาที่ฌาณสอง เพื่อดูกายนี่แหล่ะ
และต้องดูได้ทุกอิริยาบท ที่ทำได้ยาก ตอนแรกเริ่มนะ