เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ธรรมมะสวัสดีวันนี้ครับ

 

ใช่ครับพี่วันเรื่องพระสมเด็จโตโอกาสฟลุ๊ค 1 ใน 10 ล้านหายากเหมือนงมเข็มในโลก ให้เศรษฐีเขาว่ากัน เราเอาพระสมเด็จที่ไม่มั่นใจไปให้พระกรรมฐานวัดป่าเก่งๆ ท่านปลุกเสกขึ้นคอก็ได้ไม่ใช่พวกญาณโลกีย์ยังไงก็ไม่เสื่อมไปฝากท่านเสกตอนท่านวัดจัดงานปลุกเสกใหญ่ๆก็ฝากในพิธี เพราะจะไปกะเกณฑ์ให้พระอริยเจ้าท่านเสกให้ส่วนตัวเดี๋ยวนรกจะถามหา พระสมเด็จปรกโพธิ์ 9 ใบกับแหวกม่านอกใหญ่ของหลวงพ่อกวยก็กำลังจะเป็นพระในตำนานเพราะหาเปลี่ยนมือปล่อยออกมายากมามีแต่เศรษฐีเก็บหมด (ยังไม่นับพระหลวงพ่ออภิชิโต) ต้องมีเงินตั๋งๆ ยังหายากเลย พระท่านก็ไม่มีฟลุ๊คหรอกนอกจากพระปลอมเยอะบานเบอะแถมลูกศิษย์ยังมีแม่พิมพ์ของท่านด้วย คนเบี้ยน้อยหอยน้อยก็เช่าพระที่ท่านไปร่วมเสกหรือพระผงน้ำมันที่เขายังไม่นิยมเท่าไหร่ถูกกว่าเยอะติดรูปท่านของวัดก็ใช้ได้เหมือนกันเพราะท่านเสกตัวเสกรูปไว้อัดกี่ครั้งก็ยังขลังเหมือนอาจารย์โบราณ พระท่านจะตามสมเด็จโตไปในอนาคต

 

ได้รับพระแล้วนะครับ ขอบพระคุณมากครับ

 

พระปิดตาหลวงปู่โต๊ะ วัดโคนอน นี้ผมเคยเก็บเงินค่าขนมเช่าไว้สมัยเรียนมหาลัย ปี 35-36 มั้ง เป็นชุดมีพระปิดตา_นางพญา_ และพิมพ์พระรอด ย้ายบ้านไปมาๆ มีมือขยันมาช่วยหายจ้อยเลย

 

สวัสดีคุณอาและทุกๆท่าน ได้รับพระเมื่อวานครับ เปิดซองมาเห็นพระแล้วดีใจมากเลยครับ เพราะนอกจากจะหายากแล้วเหรียญยังสวยมากไม่มีที่ติเลยจริงๆครับ เหรียญอายุเกือบ 40 ปีแล้วแต่สภาพสวยเหมือนเพิ่งออกจากวัดเลยครับ ขอบพระคุณคุณอาและทีมงานอีกครั้งครับ

 

ปลอดโปร่งราบรื่นดี
ดังคำพรน้องปรายฯ

 

หน้าฝนหน้ามรสุม พายุรุมล้อม
ทั้งทะเลจีนใต้ อันดามัน อ่าวไทย
เวียดนาม ไทย ลาว พม่า พอกัน
หลบหลีกรักษาสุขภาพถ้วนหน้า

 

พุธชื่นบานกลางสัปดาห์
ไล่อ่านแล้ว รออ่านต่ออีก
สักพักเขียนให้น้องมากิฯ

 

ธรรมะไม่ยืดเยื้อ...ลป.ขาว
ซัดตรงกลางใจแห่งนิพพาน

"อนิจจัง".............ยังไม่เที่ยง
"ทุกขัง"เพียง.......เลี่ยงยึดถือ
"อนัตตา".............ตามปลดขื่อ
โซ่ตรวนรื้อ..........หื้อทุกข์สิ้น!

 

เป็นไปตามท่านชัยฯว่ามา
ไม่มีสิ่งใดโต้แย้งทุกเรื่อง

 

โมทนาบุญดีๆร่วมกัน
ให้โชคดีตลอดไปครับ

 

คนทำพระเครื่องหายเพราะย้ายบ้านเยอะ
มัวแต่วุ่นกับสมบัติชิ้นใหญ่ เตียง ตู้ โต๊ะฯ
พระเครื่ององค์เล็ก มักลืม คิดได้อีกทีจัด
บ้านใหม่เสร็จ อ้าว...ท่านธุดงค์ไปหนใด?

 

ยินดีและโมทนาคุณวิวัฒน์
ผมเก็บแต่ของสวยแหล่มจริงๆ
ไม่สวยไม่เก็บ รุ่นนี้มีเกินร้อย
ครบทุกพิมพ์ที่ท่านสร้างไว้ ทั้ง
พิมพ์ยืน,พัดยศธรรมดา-ลงยา
ใบจิกเล็ก-จิ๋ว งามสุดยอดทั้งสิ้น
จะค่อยๆ ทะยอยนำให้ทำบุญกัน
อริยสงฆ์ระดับพระทองคำองค์แท้
บูชา กราบไหว้เมื่อไหร่ก็เป็นมงคล

ระดับสูงสุดของแผ่นดินยังบูชาท่าน
แล้วเราคือใคร ธุลีดิน ใยต้องไปเที่ยว
หาให้เปลืองแรงว่า พระดีอยู่ไหน?

 

ได้รับพระพร้อมภาพหลวงพ่อทองแล้วครับ ขอขอบคุณ คุณอามากๆๆเลยครับ

 

ได้รับพระแล้วครับ สาธุเด้อครับ ขอบคุณมาก ๆ ครับท่าน

 

โมทนาบุญ ให้โชคดี เปลี่ยน
จากทองดำเป็นทองคำครับ

 

ว่องไวทันใจการได้รับพระ
โมทนาแล้ว รออ่านเรื่องเล่า
บุกเข้าป่าตะนาวศรีกันต่อ

รอจิ้มสักพักตามฟอร์มจ้า

 

ขอบคุณพี่วันวิครับ วันนี้ได้รับรูปลป.ทองดำแล้วแถมมาพร้อมกับพระปิดตาด้วย
ขอบพระคุณมากๆครับ เคยไปกราบท่านลป.ทองดำ มาแล้วบารมีและพลังท่านสูงมากๆจริงๆ
เคยเจอพลังบารมีท่านจังๆมาแล้ว ท่านน่าเคารพบูชาจริงๆ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...กังวลลึกๆ...ระวังบนฟ้า ที่หัวหน้าผีพม่า ทิ้งปริศนา ทิ้งการบ้านข้อใหญ่ไว้!?
___________________________________________

ผมสลัดสิ่งรบกวนสมองทิ้งชั่วคราว สมาธิจดจ่อสำรวจตรวจบริเวณ อา...พบแอ่งน้ำน้อย ใบไม้คลุมเต็ม ค่อยๆเกลี่ยเขี่ยเปิด เห็นน้ำตกตะกอนใสแหน็ว มีตาน้ำผุดเล็กเป็นฝอย น้ำกินไม่ได้โอกาสเจอไข้ป่าสูง แต่พออาศัยเช็ดล้างตัว ให้คุณนงทำกิจส่วนตัวผู้หญิงในที่ลับตา ขนาดแอ่งพอกับรอยตีนช้างสัก 2 ตัว

ทุกชีวิตตื่นพร้อมหน้า ผมเล่าเรื่องย่อ "ระวังบนฟ้า"ให้ฟัง...ร่วมเป็น ร่วมตาย สมบุกสมบันเจียนตายหลายหน ต้องให้รับรู้ ไม่มีความลับต่อกัน เพื่อช่วยขบคิดหาวิธีระวังภัย

มีเรื่องลับเดียว รู้แก่ใจ ผมไม่มีวันกินในที่ลับ ไขที่แจ้ง สาบานด้วยศักดิ์ศรีไอ้หนุ่มทหารเกณฑ์เดนตาย หัวเด็ดตีนขาด ก็ไม่ไข?!?

ลุงพรานเดินหายไปทำธุระส่วนตัว แล้วกลับเข้ามาหน้าตาแช่มชื่นยินดี รอยยับย่นเหมือนจะหายไปมาก ฉีกยิ้มฟันหลอ

"ดูทางนี้ ภูนมโต"!

พวกเราละวางภาระ ตามลุงเดินไปทางด้านซ้ายเฉียงจากต้นไม้ยักษ์หน่อย พอแหวกสุมทุมรกเรื้อท่วมหัว บดบังสายตา ด้านหน้าฟ้าเปิด ภูมิทัศน์โล่งโจ้ง ภาพที่ถวิลหา ก็ปรากฏ!

เจ้าภูรูปร่างแสนงามที่เราตรากตรำ ฝ่าฟันอุปสรรคทุกย่างก้าวแทบล้มประดาตายเพื่อย้อนกลับมาหา ตระหง่านอยู่ตรงหน้า ระยะทางไม่ใกล้ แต่ก็หาไกลเกินคะเน

"เดินเท่าไหร่ถึง?"...คุณชาติถามน้ำเสียงดีใจ คุณนงยิ้มหน้าบานมือขยับเสื้อผ้า คงคิดถึงชุดชั้นใน ใหม่ สะอาด ที่รออยู่ในห่อสัมภาระใหญ่ ถ้ำภูนมโตเต็มแก่

"ครึ่งวันนาย" พ้นดงรกแถวนี้ ก็สบาย"...

บักสมเหลือกมองบน เหลือบตามองล่าง แลข้าง ดูหน้า จดจำสิ่งแวดล้อมแผนภูมิเพื่อจะได้รู้ว่า วันหน้าไม่มีลุงเฒ่าผู้เจนจบเคียงข้าง มันก็เป็นที่พึ่งของตัวเองได้

ผมจ้องภูนมโตด้านหน้าตรงๆไม่วางตา ประสาทสัมผัสรับรู้ลักษณะภูมิประเทศที่ผิดแผก...

คณะเรา 9 ชีวิตเดินทางเหยียบภูนมโต จากทิศขวามือ คิดจากการยืนมองตอนนี้

ผมกับคุณนงหลงทะลุภูในถ้ำใต้ดิน เดินอ้อมรอบโลกไปทางด้านหลัง

ลุงพรานนำคุณชาติ บักสมตามหาเรา โดยลงจากภู บุกป่าฝ่าดงดิบบนหนทางที่เริดร้างพรานไพร ไร้ผู้ใช้มาก่อน...ทางด้านหลังข้างซ้ายมือ

บัดนี้ เรากำลังกลับภู ด้วยทิศทางที่หาทับรอยเท้าใครไม่เช่นกัน เพราะด้านหน้าภูเป็นเหวเล็กๆ ที่คงไม่มีมนุษย์สติดีหน้าไหน เดินตัดลงทางนั้น

หากเราตรงเข้าหาภู การเดินขึ้นถ้ำต้องเบี่ยงขวาเล็กน้อย ไม่ต้องปีนเหวทุลักทุเล

ผมหลับตาเห็นแผนภูมิชัดแจ๋วแปลกใจตัวเอง ไหงมองทิศทางได้กระจ่างราวกับกางแผนที่ตรงหน้า หรือนี่เป็นอีกหนึ่งพรสวรรค์ที่ซ่อนในตัว ผุดโผล่ขึ้นมาตามวัน เวลา ที่ผันผ่าน รอให้ผมนำไปใช้วันหน้า เพื่อดำรงชีพในโลกกว้าง?!

เรากลับมาจัดการอาหารที่บักสมทำเสร็จ แสงแดดอบอุ่นลอดรำไรใต้โคนไม้สว่าง กองไฟไม่ใหญ่เหมือนกลางคืน...ภวังค์นึกคิดเรื่อง ผีเตือนภัยกลับมาเป็นหัวข้อสนทนา ในมื้อเช้ารอบกองไฟ...

ทุกคนเคี้ยวเนื้อสด ย่างสุกคลุกเกลือรสหวานลิ้น สีหน้าครุ่นคิด แต่ไม่มีใครตีโจทย์แตก แม้กระทั่งลุงพราน

"สัตว์อันตรายบนฟ้า มีแต่ในนิยาย"...คุณชาติบ่นพึม หลังอิ่มมื้อเช้า ปากก็ร่ายชื่อสัตว์ปีกที่มีพิษสง กรงเล็บอันตราย ตั้งแต่ อินทรี อีแร้ง เหยี่ยวใหญ่ ว่าไปยัน นกประหลาดในป่าหิมพานต์ มังกรบิน...ฯ

คุณนงนิ่งฟังอยู่นาน ไม่ออกความเห็นแทรกแซง อยู่ๆก็โพล่ง...

"น่ากลัวที่สุดก็คนอย่างพวกเรา...ใช่มั้ยค่ะ คนเหาะ นักบิน เครื่องบิน"?

สาวสวยหนึ่งเดียวในหมู่คณะ...ร้องเสียงแหลมอย่างตื่นเต้น...!

ปริศนาเส้นผมบังภูเขา ถูกคลี่คลายพร้อมเสียงครางกระหึ่ม จากฟากฟ้าไกล เหมือนฟ้าคำรามเบาๆ เราเงี่ยหูฟัง ไม่ใช่ฟ้าร้อง!?