เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

วันนี้ ได้รับพระหลวงปู่สงฆ์เรียบร้อยแล้ว ขออนุโมทนา สาธุ ในความมีน้ำจิตน้ำใจ ขอให้เจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไป

 

คุณnott ถ้าเป็นเวิร์ด ขอแบ่งปันไฟล์จะเป็นพระคุณยิ่งครับ ผม

 

สวัสดีมีสุขยามเช้าท่านวันวิและWFCทุกๆท่านค่ะ

 

สวัสดียามเช้าครับพี่วันและพี่ๆน้องๆทุกท่าน เมื่อวานยุ่งมากครับไม่มีเวลาเลือกรูปเลย แต่ยังแอบแวะมาทักทาย กว่าจะแวะมาอ่านก็ค่ำแล้ว ตามอ่านหลายหน้าเลย หน้าวิ่งเร็วมาก.... มีเรื่องสงสัยครับ การเข้าทรงนี่เข้าจริงมั้ยครับ เขาอ้างว่าเป็นร่างทรงพ่อปู่ฤาษีนารอด พอพ่อปู่ลงปุ๊ปร่างทรงก็ขอหมากมาเคี้ยว นั่งพูดคุยปกติซักถามได้ เห็นแล้ว งงๆ ครับ ว่าจะจริงรึเปล่า ส่วนตัวไม่ค่อยเชื่อเท่าไร เผื่อท่านใดมีประสบการณ์ในเรื่องนี้ครับ

 

อรุณสวัสดิ์ครับน้าวัน และแฟนคลับน้าวันทุกท่าน อากาศเช้านี้ที่แถวร้อยแก่นสารสินธุ์มีฝนตกเล็กน้อยพอชุ่มชื่นในตอนเช้าๆ ครับ สายๆ คงร้อนเป็นปกติครับ ขอให้ทุกท่านมีความสุขในการดำเนินชีวิตครับ

 

สวัสดีครับคุณอา
วัตถุมงคล
ขณะครองสังขาร
และละสังขาร
ตอนไหนขลังครับ

 

สวัสวดีวันศุกร์ครับ คุณอาวันวิและ FC ทุกท่าน

 

สวัสดี ครับ

 

ขอร่วมบุุญกับพี่วัน 500 บาท ครับ โอนเข้าบัญชี กรุงไทย ของคุณ วีรชัย แล้วครับ

 

สวัสดีครับคุณอาwanwi และทุกๆท่าน ยินดีกับผู้โชคดีทุกท่านนะครับ ไม่ได้อ่านเพียงข้ามคืน กระทู้วิ่งไปหลายหน้า แค่ตามอ่านและกดไลท์/โมทนา ก็ยังใช้เวลานานเลย แต่คุณอาต้องตามตอบทุกโพสท์ ต้องใช้เวลามากๆๆ ยังต้องพิมพ์เนื้อเรื่องด้วย ผมต้องขอแสดงความนับถืออย่างสูงเลยครับ อยู่หน้าคอมนานๆถนอมสายตาและสุขภาพด้วยนะครับ...

 

ขอบคุณท่านบก. (เป็นหนที่ร้อย)คอยตรวจทาน ตรวจแก้
บทสวดตัว"ข-ไข่"ถูกต้อง มันติดกับ"ช-ช้าง"ชอบกระโดด
ส่วนเรื่อง"กระสุน"ก็ต้องขอบคุณอีกในเรื่องบอกมี2กล่อง
ผมกลัวไม่พอ เขียนเรื่องจำนวนไปเลยว่า100นัด-ฮ่า
ไม่ได้คิดไรมาก ลืมไปว่ากระสุนนัดโตเบ้งๆ
มีกล่องละ25นัดเท่านั้น ขอแก้เป็น4กล่อง
เพื่อความเหมาะสม ขนาดนี้ยังมี"กระสุนหมด"
ผจญภัยกันเหลือเกิน ไม่หมดก็ทนไม่ไหวแล้ว

 

โมทนากุศลจิต มิตรใจคุณรณฤกษ์อย่างสูง
เป็นกระทู้ที่นำ"นักบุญ"หลายท่านมารวมกัน
เสียสละโดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน

ขอกุศลทั้งปวงแห่งโลกและจักรวาล
จงดลบันดาลให้คุณรนฯประสบสิ่งที่ดี
พบแต่ตวามสุข ปราศจากทุกข์ ทุกประการเทอญ-สาธุ

จากนี้ผมขอเขียนเรื่องให้สักตอนผ่อนกระหาย
เมื่อวานสังสรรดึกไปหน่อย ชดเชยที่เบี้ยวบ่อย
กลัวเพื่อนมันไล่ออกทุกก๊วน เป็นหมาหัวเน่าแย่
ต้องขออภัย หากมีผู้ใดเฝ้ารอ-รอจิ้มสักแพลบครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้าเจ้าถ้ำ!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...แนวทิศบูรพาที่ยึดมั่น นำเราไปในทางสูงๆต่ำๆ ขึ้นเนิน ลงมอ ไม่มีหนทางสะดวก...ทางดีที่พอไปได้ ก็ดันไม่ใช่ทิศที่ต้องไป...!
__________________________________________________

อีกหนที่ผมนำสาวสวยยอดทรหดไต่เนินสูงเพื่อตะกายข้ามไปอีกฝั่ง เนินนี้มีหญ้าเขียวสวยสลับกับต้นไม้น้อย-ใหญ่ถี่ห่างไม่ต่างป่าโปร่ง เถาวัลย์ป่าห้อยระย้าเป็นเส้นสายให้ใช้โหนเหนี่ยวเป็นเครื่องทุ่นแรง

บางเส้นยาวและใหญ่เท่าท่อนขา เห็นแล้วอยากลองโหน-แกว่งไกวตัวไปให้ไกลเหนือยอดไม้ปานประหนึ่งทาร์ซาน แต่ต้องระงับความคิดบ๊องส์บวมนั้นไว้ เมื่อมองเห็นบางสิ่ง

บนยอดเนินที่สูงเอาการ มองไปข้างหน้าได้ไกลรอบทิศทาง แบบเปิดกว้าง...

เหนือดงไม้ไม่ไกลเกินเดินถึงชั่วอึดใจ ควันไฟจางๆลอยกรุ่น ระยะไกลแต่เห็นชัด กลางป่าที่ไร้ควันพิษ โลกสมัยใหม่เรียก"พอลลูชั่น" มันลอยจางๆ เข้มหนาสลับกัน...ผมรีบชี้ให้คุณนงที่ยืนหอบอยู่ข้างๆดู

"บ้านชาวป่า บ้านคนแน่ๆคุณนง น่าเป็นพวกกะหร่าง คืนนี้มีที่นอนมีของกินรองท้องแน่"!

พูดถึงที่นอน สาวสวยตาเป็นประกาย แผ่นหลังเจอะแต่ดินแห้งปนหินแข็ง มีใบไม้ปูเป็นที่รองนอน คันคะเยอ ได้นอนฟาก นอนแคร่บ้าง ก็ไม่เลวร้าย

"อีกไกลมั้ยค่ะ ที่เห็นนั่นนะ"?...เธอถามคำถามที่ผมกำลังครุ่นคิดหาคำตอบอยู่ในใจ

"น่าจะสักชั่วโมง ไม่รู้สิ บางทีก็น้อยกว่า ในป่าทุกอย่างมักหลอกตา ให้เราดูใหญ่ขึ้น มากกว่า นานกว่าเสมอ"...

ผมตอบไปด้วยประสบการณ์คุ้นกับวิถีพงไพร...เช่นเห็นช้าง หรือเสือตัวมหึมา คิดว่ามันใหญ่กระทั่ง ไม่มีโอกาสพบเจอตัวใหญ่กว่านี้อีก...

ต่อเมื่อมีโอกาสได้วัดขนาด หรือบังเอิญมันล้ม สำรวจใกล้ๆ เราจะพบว่า ขนาดของจริงหดเล็กลงจากที่ีคาดหมาย ไม่น้อย

ระยะทางในป่าก็เถอะ ไร้ถนนเดินสบาย เราคะเนเอาจากแสง ดวงอาทิตย์ ยอดไม้ บวกความชำนาญ มีผิดพลาดบ่อย จึงเกิดสำนวนกะเหรี่ยง..."เดี๋ยวก็ถึง" คำว่าเดี๋ยว มิอาจตีความหมายตามนั้น มันอาจยาวไปเกิน2ชม.-ครึ่งวัน หรือถึงไวกว่า

เราควรใช้คำว่า"ชั่วเคี้ยวหมากแหลก"ตามแบบโบราณไทย เข้าท่ากว่า...ควันไฟข้างหน้า ก็ควรมีระยะทาง ด้วยความหมายนี้...!

หนทางตามหมายจะใกล้-ไกล นาทีนี้ ไม่มีความหมายแล้ว...เมื่อพบความจริงว่า เราไม่เดียวดายในป่าดิบ นั่นคือสิ่งสำคัญเหนืออื่นใด

ดั่งนักเดินทางหรือผู้ใกล้สิ้นชีวา พลัดหลงกลางทะเลทราย กำลังได้พบเจอ"โอเอซีส"!!!

พลังขับเคลื่อนกาย-ใจ ลุกโพลงขึ้นมาเต็มอก ยิ่งหวนมองกลับหลังดูฟ้า ดวงตะวันไม่ค่อยเป็นมิตรนัก เผลอพักเดียวท่านเริ่มคล้อย ย้อยดวงโตสีแดง แสงร้อนแรงชักอ่อนโรยรา ยังพอมีเวลาไปถึงบ้านป่าก่อนสุริยาลาลับ แต่เชือนแชนักไม่ได้

ผมนำคุณนงถลาลงเนิน เหมือนเหินบินราวติดปีกที่ขา ถ้าทางนี้มีหิมะปกคลุม ต้องบอกว่า ดังใช้สกีไถลลงมา หลายจังหวะถูกขัดขวางด้วยต้นไม้ กิ่งไม้ระเกะระกะ คอยระวังอย่าให้มันทิ่มตา

จังหวะสุดท้ายก่อนลงเนิน กิ่งเล็กต้นไม้ที่ยื่นขวาง ตำ่กว่าระดับสายตา ผมมองไม่ทัน ตัวไถลผ่านแต่เจ้าไม้เล็กไม่ยอม...

มันเกาะหมับเข้าลำคอด้านข้างขวามือ ก้านงอเหมือนตะขอ รั้งเกี่ยวเชือกร่มแม่นยำราวจับวาง ดึงลำคอตึงเปรี๊ยะ เสียงเชือกร่มขาดผึง...!

 

ผู้ร่วมกุศลค่าโฮสท์เว็ปไม่รับพระหลายท่าน
น้องต้อดฯจัดตารางเรียบร้อยให้เห็นว่องไว

วันนี้ผมจะโอนส่วนร่วมสมทบให้จบกันไป
จำนวน3,000บาท เพื่อจะได้เปิดจ็อบใหม่
ในสัปดาห์หน้า มีคนรอ"มังกรบูรพา"ไม่น้อย
สนุก-ทำบุญเดือนละ2หนหรือ3ตามอัธยาศัย

จบโพสท์นี้ ขอเข้าสนง.แล้วครับ
อ้อ-ลืมบอก เด็กส่งของครบ7ท่าน
พบกันบ่าย...โมทนา-สาธุ สาธุ สาธุ

 

สายๆสวัสดีมีชัยทุกท่านครับ เข้าออฟฟิตก่อนด้วย เมื่อคืนทำแผนปี 2017 ยาวเลย วันนี้เลยสาย ก็วันศุกร์แล้วเนอะ ขอให้สบายๆชิวๆทุกท่านครับ

 

ขอลงชื่อลุ้นรอบหน้าไว้ก่อนครับเพราะเข้าเน๊ตไม่เป็นเวลา
แล้วแต่ว่างานยุ่งมากน้อยถ้ายุ่งมากก็ไม่มีเวลาเข้าถ้ายุ่งน้อย
ก็แวบมาเข้าได้เกือบตกขบวนทุกที